ſa er ęva þeg͛
ſtaꝺlꜹſo ſtaꝼı
hraðmęlꞇ ꞇv̅ga
ne̅a halꝺenꝺꝛ eıgı
opꞇ s͛ ogoꞇ̇ vm gelr.
ſa er ęva þegir
ſtadlꜹſo ſtafi
hraðmęlt tvnga
nema haldendr eigi
opt ser ogott vm gelr.
Ærna mælir
sá er æva þegir
staðlausu stafi;
hraðmælt tunga,
nema haldendr eigi,
oft sér ógott um gelr.