GKS 2365 4°: 3v21-3v24 — Hávamál 26
er mꝫ al
ꝺır kǫ̅ꝛ
þ̅ er bazꞇ aꞇ h̅ þegı.
e̅gı þ̅ véıꞇ
aꞇ h̅ eccı k
ne̅a h̅ męlı ꞇ marꞇ.
ueıꞇa ᛘ
hıɴ er veꞇkı ueıꞇ
þoꞇ̇ h̅ męlı ꞇ marꞇ.
er meþ aldir kǫmr
þat er bazt at haɴ þegi.
engi þat véit
at haɴ ecci kaɴ
nema haɴ męli til mart.
ueita maþr
hiɴ er vetki ueit
þott haɴ męli til mart.
Ósnotr
er með aldir kjömr,
það er bazt að hann þegi;
engi það veit
að hann ekki kann
nema hann mæli til margt;
veita maðr,
hinn er vættki veit,
þótt hann mæli til margt.