Bꝩrꝺı b.
b.
vegneſt v͛a
vegᷓ h̅ vellı aꞇ
eɴ ſe oꝼ ꝺrꝩccıa ꜹlſ.
era ſva goꞇꞇ
ſem goꞇ̇ q̅þa
ꜹl alꝺa ſona.
þaꞇ ꝼoꝛa véıꞇ
er ꝼleıra ꝺreccr
ſınſ ꞇ geðſ gvmı.
Bꝩrdi b
b
eɴ ſe man uít micit
vegneſt veʀa
vegra haɴ velli at
eɴ ſe of drꝩccia ꜹlſ.
era ſva gott
ſem gott qveþa
ꜹl alda ſona.
þviat fora véit
er fleira dreccr
ſinſ til geðſ gvmi.
Byrði betri
berrat maðr brautu að
en sé manvit mikið;
vegnest verra
vegra hann velli að
en sé ofdrykkja öls;
era svá gott
sem gott kveða
öl alda sona
því að færa veit
er fleira drekkr
síns til geðs gumi.