eɴ mıoꞇvðꝛ kꝩnꝺız
aꞇ
gıal
lar hoꝛnı
haꞇ̇ blęs heımꝺallr
hoꝛn e͛ alopꞇı
męlır oðıɴ
vıð mımſ hꜹꝼ̅
ꝩmr ıþ alꝺna ꞇre
eɴ ıóꞇvɴ loſnár
ſcelꝼr ꝩɢꝺraſılſ
aſcr ſt-
anꝺanꝺı.
eɴ miotvðr kꝩndiz
at en
gial lar horni
hatt blęs heimdallr
horn er alopti
męlir oðiɴ
við mimſ hꜹfvþ
ꝩmr iþ aldna tre
eɴ iotvɴ loſnar
ſcelfr
ꝩmr iþ aldna tre
eɴ iótvɴ loſnár
ſcelfr ꝩɢdraſilſ
aſcr ſtandandi.
Leika Míms synir
en mjötuðr kyndiz
að
Gjal larhorni;
hátt blæss Heimdallr,
horn er álofti,
mælir Óðinn
við Míms höfuð;
ymr ið aldna tré
en jötunn losnar,
skelfr Yggdrasils
askr standandi.