ſe̅ bezt ſıþᷠ ◌̅ h̅ ͬa ȷ ıoꝛꝺu ueſꞇᷣ ſıgm
undꝛ ◌◌◌...◌◌◌ h̅ lyꞇıa allꞇ eıꞇ ueſꞇan þ̅ ◌◌◌...◌◌◌ þa◌ ◌ ıoꝛꝺu̅ ueſꞇᷣ ua ȷ burꞇ leı̅gı ◌◌◌...◌◌◌ þa e m̅ rıꝺa ꞇ þıngſ all eu ◌◌◌...◌◌◌ ◌◌da æꞇla ſk̅ꞇu ríſa ur reykıu ◌◌◌...◌◌◌ ◌erdͬ mᷘ þer aurunauꞇa þína ◌◌◌...◌◌◌ ꞇ huılu þínar ◌◌◌...◌◌◌ þ◌ ſk̅ꞇ nena uoꞇꞇ ◌◌◌...◌◌◌ ſeıgía ſkılıꞇ u h̅ lag
◌◌◌...◌◌◌ aꞇ Alþíngíſ malı ◌◌◌...◌◌◌ laugu̅ ſlıka uoꞇꞇa ſk̅ꞇu haa yꝛ kallꝺyꝛu̅ ſıꝺᷠ rıꝺ þu ꜳ bꝛ◌◌ꞇ rıꝺ laxͬ ꝺalſ heíꝺı ſuo ꞇ hollꞇa uoꝛꝺu heıꝺͬ ríꝺ þͬ ꞇ mı̅ þín mu̅ leı◌at ꞇ hruꞇa ıarꝺͬ en̅ e þu ke̅r ꞇ mı̅ mu̅ ek ◌◌◌...◌◌◌ malınu ſk̅ꞇu allꝺꝛeígí ſıꝺᷠ ko̅a h̅m ȷ hen̅ꝺꝛ h◌ ◌ıꝺꝛ nu heı̅ a þıngí uͬ ʀ᷎ heı̅ ko̅ín agnͬ ◌◌◌...◌◌◌ h̅o ꞇ◌◌ uel malı h̅ſ uͬ u h̅ blıꝺ þ̅ra ſ
◌◌◌...◌◌◌ g◌◌ þau ◌◌◌...◌◌◌ en̅ e uͦaꝺı ꞇok hu̅ ſoꞇꞇ lagꝺ◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ◌eſꞇ ȷ íoꝛꝺu baꝺ h̅ı ◌◌◌...◌◌◌ þıngí bıo h̅u ꝺ ſína a bꝛ◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ oꝛ ◌ͩ aull◌ ſ◌ h̅ı uͬ ſagꞇ reıꝺ a þın◌ ◌◌◌...◌◌◌ leıt◌◌◌ hen̅ar unꝺu h̅a ◌◌◌...◌◌◌ ꞇok ◌◌◌ u ꝺ◌◌ꞇᷣ ſın̅í ſpurꝺí h̅a huſ
u h̅u heꝺí m aríꞇ raꝺa gıoꝛꝺ h̅ſ hugí heí ek a bꝛugꝺíꞇ ſaí h̅u h̅u geck eín̅ ꝺag ꞇíl laugberkſ ſagꝺí ſkılíꞇ u .ʀ. þ̅ꞇꞇa gíoꝛꝺu m̅ aꞇ nyum ꞇíꝺínꝺu̅ un̅r oꝛ heı̅ mᷘ auꝺꝛ ſínu̅ ko̅ allꝺꝛeígí ueſꞇᷣ þangaꞇ ſıꝺᷠ RUTR kom heı̅ bꝛa mıok ȷ bꝛu̅ e kona h̅ſ uͬ ȷ bruꞇꞇu uͬ h̅ ſtılltᷣ uel h̅n uͬ heı̅a aull þau míſí reꝺ u aunguᷠ man̅ um ſíꞇꞇ mal an̅aꞇ ſumͬ epꞇ reíꝺ .ʀ᷎. t þíngſ .h.᷒ bꝛoꝺ h̅ſ mᷘ h̅m ıolm̅ꞇu míog. En̅ e h̅ uͬ komın̅ ꜳ al
þíng ſpurꝺí h̅ aꞇ .ᴍᷣ. gıgía uı ꜳ þíngí h̅m uͬ ſa
gꞇ aꞇ h̅ uͬ þar æꞇluu þ̅ m̅ aꞇ þ̅r munꝺu ꞇa
la u̅ mal ſín en̅ þ̅ uͬ eckí eín̅ hun ꝺag e m̅ ge̅g
u ꞇ laugbergſ nenꝺí .ᴍᷣ. ſ uoꞇꞇa leyſꞇí eſau
k ꜳ hen̅ꝺꝛ .ʀ᷎. u̅ e mal ꝺoꞇꞇᷣ ſın̅ͬ talꝺí níu tígí hun̅ꝺᷣaꝺa leyſꞇí h̅ þa ꞇ gíallꝺa uꞇ gͤízlu leꞇ uírꝺa .. mͬka uꞇlegꝺ h̅ leyſꞇí ȷ íoꝛꝺu̅gſ ꝺom þ̅n ſe̅ ſaukín̅ attí ȷ aꞇ koma aꞇ laugu̅ lyſꞇı h̅ lauglyſíng aꞇ heyꝛanꝺa hlíoꝺí aꞇ laugbgí en̅ e h̅ haꝺí þ̅ꞇꞇa mælꞇ ſuͬaꝺí .ʀ᷎. meír heı̅ꞇ þu þ̅
ꞇꞇa mal eꝺa ſæk mᷘ íar ꜳ gírnꝺ kaí e ꞇ heyꝛ ꝺoꞇꞇᷣ þín̅ar en̅ mᷘ goꝺuílía ꝺͤíng ſkap en̅ꝺa mu̅ ek her laꞇa ſuoꝛ ȷ moꞇí ko̅a þ̅ꞇ þu he e eíꞇ ȷ henꝺı þ þ̅ e ek mᷘ. Mælí ek ſuo aꞇ þ̅r ſe aller heyꝛanꝺí uoꞇꞇͬ e hía eu aꞇ laugbergı aꞇ ek ſkoꝛa þ ᴍᷣ. ꜳ holm h a þíngínu ſk̅ u lígía munꝺꝛın̅ allr þar legg ek u an̅aꞇ e ıammͨıt e ſa huͦꞇ
ueıggía eíꞇ e a auꝺꝝ ber en̅ e þu uıllt e beríazt u mͨ þa ſk̅tu a allrí íᷣah
eımꞇu̅í þa þagnaꝺí .ᴍᷣ. reꞇz u̅ u uíní ſı
na u̅ holmgaunguna h̅m ſuͬaꝺí ȷóꝛunꝺꝛ goꝺí e þarꞇu aꞇ ea raꝺ u oſſ u̅ þ̅ꞇꞇa mal þ̅ꞇ þu maꞇꞇ þ̅ uíꞇa e þu beꝛzt u .ʀ᷎. aꞇ þu munt bæꝺí laꞇa lıͭ eíꞇ e .ʀ᷎. uel ͬíꞇ. þ̅ꞇ h̅ e mͨıll a ſíalu̅ ſer mͣ ræknazꞇr þa kuaꝺ ᴍᷣ. þ̅ upp aꞇ h̅ uıllꝺí e berıazꞇ u .ʀ᷎. nu uͬꝺ op mͨíꞇ aꞇ laugbergí ohlíoꝺ mͨíꞇ haꝺí .ᴍᷣ. ína me
ſtu ſuíuírꝺíng rıꝺa m̅ nu heı̅ a þíngí þ̅r b̅b .h᷒. ʀ᷎. ríꝺu ueſꞇᷣ ꞇ reykıͬ ꝺalſ gíſꞇu aꞇ lunꝺı þar bío þíoſꞇolr ſon bíarnͬ gullbera regn ha
ꝺí uíꞇ mͨíꞇ u̅ ꝺagín̅ uͦ m̅ oꝛꝺn uoꞇ míok uͦu þa gíoꝛ ellꝺͬ ſaꞇ þíoſꞇólᷣ ȷ mıllu̅ þ̅ra bꝛæꝺ ſueı̅ar ꞇueír leku ꜳ golínu þ̅ uͦu ueízlu ſeͧı
nͬ þ̅ uͦu ueızlu ſuínͬ þíoſꞇolſ mær eín lek hía þ̅m þ̅r uͦu malger míok ouíꞇrer an̅ar ml̅ı ek ſk̅ þ ᴍᷣ ua ſꞇena þ a ko̅unn̅í ín̅a þ̅ ꞇ aꞇ þ a eckí ſoꝛꝺíꞇ an̅ar ſuͬaꝺí ek ſk̅ þ .ʀ᷎ ua rek ek þık a allrí ıͬheı̅ꞇu̅í e þu þoꝛ e aꞇ beríazꞇ u mͨ þ̅ꞇꞇa ml̅u þ̅r nauckru̅ ſín̅u̅ g◌◌◌...◌◌◌ hl◌◌◌...◌◌◌ ◌◌k◌ll a heı̅a m̅m þa reı
ꝺꝺızꞇ h.᷒ lauſꞇ ſ◌◌◌...◌◌◌ mᷘ ſproꞇa þ̅n ſem .ᴍᷣ. ne̅ꝺ◌◌◌ en̅ ſpᷣoꞇı̅ ko̅ ȷ an◌◌◌...◌◌◌ ſprack .h.᷒ m. u ſueíní˙ uꞇu uꞇı ꝺͬg ◌ckı ſpoꞇꞇ aꞇ oſſ .ʀ᷎. m. gack híngaꞇ ꞇ mın ſueın̅en̅ gıoꝛꝺı ſuo .ʀ᷎. ꝺꝛo ◌◌ngꝛ gull a hen̅ꝺe ſ◌◌ ga h̅m ◌◌◌...◌◌◌ ͬ ȷ bꝛ◌◌ꞇ leíꞇa a aung◌◌◌...◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ſuei̅◌◌ oꝛ ſıꝺᷠ ꜳ bꝛutt ml̅í þín◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ſk̅ ek u br◌g
ꝺa a þ̅ſu eck ◌◌◌...◌◌◌ h
eı̅an ueſꞇᷣ e ◌◌◌...◌◌◌ mͬꝺ̅ U e þaꞇ ꞇ ma◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ hallg◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ e kue◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ mͨ◌l uexꞇı aguꝛꞇ ◌◌
ríꞇ ſuo mͨıꞇ aꞇ h̅n maꞇꞇı heylía ſíg mᷘ h̅n ◌◌◌...◌◌◌
rlynꝺ eíngſau̅ ſkaphaurꝺ þíoſꞇolᷣ heꞇ o◌ꞇ◌◌ h̅ar h̅ uͬ ſauꝺꝛ eyſkr aꞇ æ◌◌ h̅ uͬ ſꞇkr ◌◌◌...◌◌◌ uel ◌aꝺí mͬgan̅ man̅ ꝺꝛepͭ bæꞇꞇᷠ a◌gu̅ ◌ þ̅ uͬ ml̅ꞇ aꞇ h̅ uærí hal◌◌◌◌ eıngı ſkapb◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌
aꝺꝛ e nenꝺꝛ þoꝛuallꝺꝛ h̅ ◌◌◌...◌◌◌ oſ◌◌◌ꝛſ h̅ bıo ꜳ me◌alellꝺz ſꞇ◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ h̅ uͬ ◌◌◌...◌◌◌ aꞇꞇí ey◌◌ þær e bıarn ey◌◌ he◌◌◌ þæ◌ lıggía uꞇ ◌◌◌...◌◌◌
eíꝺa ◌rꝺí þaꝺᷠ haꝺ◌ h̅ ◌◌◌...◌◌◌ ſkreíꝺ ſ◌◌ h̅ þu
rꞇí þoꝛuallꝺꝛ uͬ m ◌◌◌...◌◌◌ ꞇeíſ nauk◌◌◌ bꝛaꝺꝛ ◌ ſkͣpí þ̅ uͬ ◌◌◌ hue◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ þ̅r eꝺ◌ͬ ◌◌◌...◌◌◌
luꝺu u̅ mᷘ ſer huͬ þoꝛ ◌◌◌...◌◌◌ ꜳ leıꞇa u̅ kua
nang en̅ þ̅ an◌◌ꞇ ꜳ aꞇ þoꝛu◌◌◌ꝺı þoꞇꞇı ◌◌ hu
gı ullkoſꞇa oſuíᷣ ◌◌◌...◌◌◌ b◌◌ía hallgꝺͬ lang
ſem bezt ſıþan ◌un hann fara ȷ fioꝛdu ueſtur ok ſigm
undꝛ ◌◌◌...◌◌◌ hann flytia allt feit ueſtan þat ◌◌◌...◌◌◌ þa◌ ◌ fioꝛdum ueſtur ok uera ȷ burt leingi ◌◌◌...◌◌◌ þa er menn rida til þingſ ok aller eru ◌◌◌...◌◌◌ ◌◌da ætla ſkalttu ríſa ur reykiu ◌◌◌...◌◌◌ ◌erdar med þer faurunauta þína ◌◌◌...◌◌◌ til huilu þínar ◌◌◌...◌◌◌ þ◌ ſkalt nefna uott ◌◌◌...◌◌◌ ſeigía ſkilit uid hann lag
◌◌◌...◌◌◌ at Alþíngíſ mali ◌◌◌...◌◌◌ laugum ſlika uotta ſkalttu hafa fyꝛer kalldyꝛum ſıdan rıd þu ꜳ bꝛ◌◌t ok rıꝺ laxar dalſ heidi ok ſuo til hollta uoꝛdu heidar ok ríd þar til mın þín mun lei◌at til hruta fıardar enn er þu kemr til min mun ek ◌◌◌...◌◌◌ malinu ſkaltu alldꝛeígí ſidan koma honum ȷ henndꝛ h◌ ◌idꝛ nu heim af þingí ok uar ʀutr heim komin ok fagnar ◌◌◌...◌◌◌ hon t◌◌ uel mali hanſ ok uar uid hann blid þeira ſ
◌◌◌...◌◌◌ g◌◌ þau ◌◌◌...◌◌◌ enn er uoradi tok hun ſott ok lagd◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ◌eſtr ȷ fioꝛdu ok bad henni ◌◌◌...◌◌◌ þingí bio hun ferd ſína a bꝛ◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ foꝛ ◌ed aull◌ ſ◌ henni uar fyrir ſagt ok reid a þin◌ ◌◌◌...◌◌◌ leit◌◌◌ hennar ok fundu hana ◌◌◌...◌◌◌ tok ◌◌◌ uid d◌◌tur ſinní ok ſpurdi hana huerſ
u hun hefdí med farít rada gioꝛd hanſ huergí hefí ek af bꝛugdít ſagdí hun hun geck eínn dag tíl laugberkſ ok ſagdí ſkilít uid ʀut þetta gíoꝛdu menn at nyum tídíndum unnr foꝛ heim med faudꝛ ſínum ok kom alldꝛeigi ueſtur þangat ſidan 8. kafli RUTR kom heim ok bꝛa miok ȷ bꝛun er kona hanſ uar ȷ bruttu ok uar hann ſtilltur uel hann uar heima aull þau míſerí ok red uid aunguan mann um ſítt mal annat ſumar epter reíd ʀutr til þingſ ok hǫskuldr bꝛoder hanſ med honum ok fiolmenntu míog Enn er hann uar kominn ꜳ al
þíng ſpurdí hann at ᴍordur gigía ueri ꜳ þíngí honum uar ſa
gt at hann uar þar ætludu þat menn at þeir mundu ta
la um mal ſín enn þat uar eckí eínn huern dag er menn geng
u til laugbergſ nefndi ᴍordur ſer uotta ok leyſtí feſau
k ꜳ henndꝛ ʀuti um fe mal dottur ſinnar ok taldí niu tigi hunndrada leyſtí hann þa til gíallda ok ut greízlu ok let uírda .. marka utlegd hann leyſtí ȷ fíoꝛdungſ dom þann ſem ſaukínn attí ȷ at koma at laugum lyſti hann lauglyſíng at heyꝛanda hliodi at laugbergi enn er hann hafdí þetta mælt ſuaradí ʀutr meír heimter þu þe
tta mal eda ſæker med fíar ꜳ gírnd ok kappí er til heyꝛer dottur þínar enn med goduílía ok dreíng ſkap ennda mun ek her lata ſuoꝛ ȷ motí koma þuiat þu hefer eigi feít ȷ hendi þer þat er ek fer med Mælí ek ſuo fyrir at þeir ſe aller heyꝛandí uottar er hía eru at laugbergi at ek ſkoꝛa þer ᴍordur ꜳ holm her a þíngínu ok ſkal uid lígía mundꝛinn allr ok þar legg ek uid annat fe iammikit ok eigi ſa huort
ueiggía feít er af audrum ber enn ef þu uillt eigi beriazt uid mik þa ſkaltu af allrí fíarh
eimtunní þa þagnadí ᴍordur ok retz um uid uini ſi
na u holmgaunguna honum ſuaradí ȷóꝛundꝛ godí eigi þarftu at eiga rad uid oſſ um þetta mal þvit þu matt þat uíta ef þu beꝛzt uid ʀut at þu munt bædí lata lifit ok feít er ʀuti uel farít þvít hann er mikill af ſíalfum ſer ok manna fræknaztr þa kuad ᴍordur þat upp at hann uilldí eigi beriazt uid ʀut nu uard op mikít at laugbergí ok ohlíod mikít ok hafdí ᴍordur ína me
ſtu ſuíuírdíng rida menn nu heim af þíngí þeir bræðr hoskuldr ʀutr rídu ueſtur til reykiar dalſ ok gíſtu at lundi þar bío þíoſtolfr ſon bíarnar gullbera regn ha
fdi uerit mikit um daginn ok uoru menn oꝛdner uoter míok uoru þa gíoꝛfer elldar ſat þíoſtólfr ȷ millum þeira bꝛædra ſueinar tueir leku ꜳ golfinu þat uoru ueizlu ſeui
nar þat uoru ueizlu ſuínar þíoſtolfſ mær ein lek hía þeim þeir uoru malger míok ok ouitrer annar malti ek ſkal þer ᴍordur uera ok ſtefna þer af konunni ok finna þat til at þu faer eckí ſoꝛdít annar ſuaradí ek ſkal þer ʀutr uera rek ek þik af allrí fiarheimtunní ef þu þoꝛer eigi at beríazt uid mik þetta mæltu þeir nauckrum ſínnum ok g◌◌◌...◌◌◌ hl◌◌◌...◌◌◌ ◌◌k◌ll af heima monnum þa rei
ddizt hoskuldr ok lauſt ſ◌◌◌...◌◌◌ med ſprota þann ſem ᴍordur nefnd◌◌◌ enn ſprotinn kom ȷ an◌◌◌...◌◌◌ ok ſprack fyrir hoskuldr mælti uid ſueininn uertu uti ok drag ◌cki ſpott at oſſ ʀutr mælti gack híngat til min ſueinnenn gioꝛdi ſuo ʀutr dꝛo ◌◌ngꝛ gull af hennde ſ◌◌ ok gaf honum ◌◌◌...◌◌◌ far ȷ bꝛ◌◌t ok leíta a aung◌◌◌...◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ſuein◌◌ foꝛ ſidan a bꝛutt ok mæltí þín◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ſkal ek uid br◌g
da af þeſſu feck ◌◌◌...◌◌◌ h
eiman ueſtur ok er ◌◌◌...◌◌◌ mardar 9. kafli NU er þat til ma◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ hallger◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ok er kue◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ ok mik◌l uexti ok faguꝛt ◌◌
rít ok ſuo mikit at hun matti heylía ſíg med hun ◌◌◌...◌◌◌
rlynd ok feíngſaum ok ſkaphaurd þíoſtolfr het fo◌t◌◌ hennar hann uar ſaudꝛeyſkr at æ◌◌ hann uar ſterkr ◌◌◌...◌◌◌ uel ok ◌afdí margann mann dꝛepit ok bættan a◌guan f◌ þat uar mælt at hann uærí hal◌◌◌◌ eingi ſkapb◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌
adꝛ er nefndꝛ þoꝛualldꝛ hann ◌◌◌...◌◌◌ oſ◌◌◌ꝛſ hann bio ꜳ me◌alfelldz ſt◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ hann uar ◌◌◌...◌◌◌ attí ey◌◌ þær er biarn ey◌◌ he◌◌◌ þæ◌ liggía ut ◌◌◌...◌◌◌
eída f◌rdí þadan hafd◌ hann ◌◌◌...◌◌◌ ſkreíd ſ◌◌ hann þu
rftí þoꝛualldꝛ uar m ◌◌◌...◌◌◌ teíſ ok nauk◌◌◌ bꝛadꝛ ◌ ſkapi þat uar ◌◌◌ hue◌◌◌ ◌◌◌...◌◌◌ þeir fed◌ar ◌◌◌...◌◌◌
luꝺu um med ſer huar þoꝛ ◌◌◌...◌◌◌ ꜳ leita um kua
nfang enn þat fan◌◌t ꜳ at þoꝛu◌◌◌di þotti ◌◌ huer
gi fullkoſta oſuifr ◌◌◌...◌◌◌ b◌◌ía hallgerdar lang
sem bezt Síðan mun hann fara í fjǫrðu vestr ok Sigm
undr ... hann flytja allt féit vestan þat ... þar í fjǫrðum vestr ok vera í brautu lengi ... þá er menn ríða til þings ok allir eru ... ríða ætla skaltu rísa ór rekkju ... ferðar með þér Fǫrunauta þína ... til hvílu þinnar ... þú skalt nefna vátt ... segja skilit við hann lag
... at alþingismáli ... lǫgum Slíka vátta skaltu hafa fyrir karldyrum Síðan ríð þú á braut ok ríð Laxárdalsheiði ok svá til Holtavǫrðuheiðar ok ríð þar til mín þín mun leitat til Hrútafjarðar En er þú kemr til mín mun ek ... málinu Skaltu aldrei síðan koma honum í hendr Hon ríðr nú heim af þingi ok var Hrútr heim kominn ok fagnar ... Hon tók vel máli hans ok var við hann blíð Þeira s
amfarar váru góðar þau ... En er váraði tók hon sótt ok lagðisk ... vestr í fjǫrðu ok bað henni ... þingi bjó hon ferð sína á braut ... fór með ǫllu sem henni var fyrir sagt ok reið á þing ... leituðu hennar ok fundu hana ... Mǫrðr tók vel við dóttur sinni ok spurði hana hvers
u hon hefði með farit ráðagerð hans Hvergi hefi ek af brugðit sagði hon Hon gekk einn dag til lǫgbergs ok sagði skilit við Hrút Þetta gerðu menn at nýjum tíðendum Unnr fór heim með fǫður sínum ok kom aldrei vestr þangat síðan 8. kafli Hrútr kom heim ok brá mjǫk í brún er kona hans var í brautu ok var hann stilltr vel Hann var heima ǫll þau misseri ok réð við engan mann um sitt mál Annat sumar eptir reið Hrútr til þings ok Hǫskuldr bróðir hans með honum ok fjǫlmenntu mjǫk En er hann var kominn á al
þing spurði hann at Mǫrðr gígja væri á þingi Honum var sa
gt at hann var þar Ætluðu þat menn at þeir myndu ta
la um mál sín en þat var ekki Einn hvern dag er menn geng
u til lǫgbergs nefndi Mǫrðr sér vátta ok lýsti fésǫ
k á hendr Hrúti um fémál dóttur sinnar ok talði níu tigi hundraða lýsti hann þá til gjalda ok útgreizlu ok lét virða þriggja marka útlegð hann lýsti í fjórðungsdóm þann sem sǫkin átti í at koma at lǫgum lýsti hann lǫglýsing at heyranda hljóði at lǫgbergi En er hann hafði þetta mælt svaraði Hrútr Meir heimtir þú þe
tta mál eða sœkir með fjár ágirnd ok kappi er til heyrir dóttur þinnar en með góðvilja ok drengskap enda mun ek hér láta svǫr í móti koma því at þú hefir eigi féit í hendi þér þat er ek fer með Mæli ek svá fyrir at þeir sé allir heyrandi váttar er hjá eru at lǫgbergi at ek skora þér Mǫrðr á hólm hér á þinginu ok skal við liggja mundrinn allr ok þar legg ek við annat fé jafnmikit ok eigi sá hvárt
veggja féit er af ǫðrum berr En ef þú vilt eigi berjask við mik þá skaltu af allri fjárh
eimtunni Þá þagnaði Mǫrðr ok rézk um við vini sí
na um hólmgǫnguna Honum svaraði Jǫrundr goði Eigi þarftu at eiga ráð við oss um þetta mál því at þú mátt þat vita ef þú bersk við Hrút at þú munt bæði láta lífit ok féit Er Hrúti vel farit því at hann er mikill af sjálfum sér ok manna frœknastr Þá kvað Mǫrðr þat upp at hann vildi eigi berjask við Hrút Nú varð óp mikit at lǫgbergi ok óhljóð mikit ok hafði Mǫrðr ina me
stu svívirðing Ríða menn nú heim af þingi Þeir brœðr Hǫskuldr ok Hrútr riðu vestr til Reykjardals ok gistu at Lundi Þar bjó Þjóstólfr son Bjarnar gullbera Regn ha
fði verit mikit um daginn ok váru menn orðnir vátir mjǫk váru þá gǫrvir eldar Sat Þjóstólfr í millum þeira brœðra sveinar tveir léku á gólfinu þat váru veizlusvei
nar Þjóstólfs Mær ein lék hjá þeim Þeir váru málgir mjǫk ok óvitrir Annarr mælti Ek skal þér Mǫrðr vera ok stefna þér af konunni ok finna þat til at þú fáir ekki sorðit Annarr svaraði Ek skal þér Hrútr vera Rek ek þik af allri fjárheimtunni ef þú þorir eigi at berjask við mik Þetta mæltu þeir nǫkkurum sinnum ok gerðisk hlátr mikill af heimamǫnnum Þá rei
ddisk Hǫskuldr ok laust sveininn með sprota þann sem Mǫrðr nefndisk en sprotinn kom í andlit ok sprakk fyrir Hǫskuldr mælti við sveininn Vertu úti ok drag ekki spott at oss Hrútr mælti Gakk hingat til mín Sveinninn gerði svá Hrútr dró fingrgull af hendi sér ok gaf honum ... Far í braut ok leita á engan ... Sveinninn fór síðan á braut ok mælti Þinum ... skal ek við breg
ða Af þessu fekk ... h
eiman vestr ok er ... Marðar 9. kafli Nú er þat til máls ... Hallgerðr ... ok er kvenna ... ok mikil vexti ok fagrt há
rit ok svá mikit at hon mátti hylja sik með Hon var ǫ
rlynd ok fengsǫm ok skaphǫrð Þjóstólfr hét fóstri hennar hann var suðreyskr at ætt Hann var sterkr ... vel ok hafði margan mann drepit ok bœttan engan fé Þat var mælt at hann væri Hallgerði engi skapbœtir ... M
aðr er nefndr Þorvaldr hann ... Ósvífrsson Hann bjó á Meðalfellsstrǫnd ... Hann var ... átti eyjar þær er Bjarneyjar heita þær liggja út ... Br
eiðafirði þaðan hafði hann ... skreið sem hann þu
rfti Þorvaldr var maðr ... kurteiss ok nǫkkut bráðr í skapi Þat var einu hverju ... þeir feðgar ... tǫ
luðu um með sér hvar Þorvaldr ... á leita um kvá
nfang en þat fannsk á at Þorvaldi þótti sér hver
gi fullkosta Ósvífr ... biðja Hallgerðar langbrókar
