On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Landslög & réttarbætr15r-53v
var kropnað oll saman Sva at baðer Fœtr varo upp kropner Si
ðan
var hon fœrð til hins hælga Olafs konongs En er hon hafðe þar længi ver et
oc iðurlega ser beðet hialpar oc miscunar með aum-
legom grate þa bœtte hann hæn
ne
þæirrar miklu van hæilsu Sva at fœtr oc læggir rettozt or lykcium Oc þio
naðe
siðan hværr limr aðrum æftir retre skæpnu Siðan gecc hon þaðan
hæil til sinn a hæim kynn a J kaupange þæim er hinn hælgi Olafr konong r
huilir i var kona su er brott fallz sutt hafðe Oc giptizt hon ungum mann e
Oc læyndi hon hann þui meðan hon matte En um nott nokcora i hui
lu
þa mintizt hænnar su hin illa atquama Oc vacnaðe boande hæ
nnar
við þa miklu ogn er hon la þaroc snarflaðe brauzt a bac aftr
oc vissi ækci til sín Vesall þottezt hann sínnar ogiævo Oc harmaðe miok
við sva botlaust afall at hann matte ængan veg fr a hænn e skiliazt Oc læi
tar
æftir við hana hvesso opt er sia bardage kom at hænne Eða nokcor læ
kning
være hænn i til bota Hon sagðe þa illu sutt vitia sin a hværium ma
naðe
Oc ængar læcningar quað hon ser at hallde koma Nu i þæim har
me
enom mikla er þau hafðu bæðe híun þa kallaðe hon a hina hælgu
mariu Er vist er sannu miskunar moðer Oc a hinn hælga Olaf konong bað þau
gratande lia ser siukrioc harms fulri nokcora lícna Siðan teðe hon mal
sitt pre ste nokcorom með skripta gang Sagðe hanum sin vann dkvæðe Oc læi
taðe
við hann hæilla rada En hann huglæiddi skiot hvat guðs orð sægia i guð
spælleno
Oc sagðe hænn e at þæirrar sottar biðr ængi maðr bœtr nema
með bœnom oc fastu En æftir þa amíníng þa foro þau bæðe til hins hælga Olafs
konong s kirki u hafðu með ser vax lios oc dyrkaðe þa hælgu hatið með fastu oc vaktu þar
um nottena með margum aðrum vanfœrom mann um Oc a næsta dægi þegar þa var
hatiðar dagr þess hins hælga Olafs konon gs um morgonenn siðan otto songs tiðum
var locet sva sem þæirri hatið somde Er sa guðs dyrlingr let lif sitt a þa fo
ro
þau hæim með sva halæitri miscunn at afr a þæim dægi til hænn ar ænda dax
vitiaðe hænnar alldrigin su hamíngia siðan En sva mikill akave hafðe a þui aðr
ver et at a ængum manaðe misti hænnar sa otími Siðan er hon læið or barnœsko
Siðan vox þæim sva mikill fagnaðr æftir þa guðs giævo At a hværium iamlængdar
dægi
þess hælga mann z messo æftans er hon hafðe hæilsu þeget þa vactu þau
oc fastaðu oc falo sic a hændi guði með almusu giærðum oc bœnom
Sva bar at æitt sinn i i garðum austr at ælldr kom i kaup
bœ þann er hol
mgarðr
hæítir Oc stoð æigi til minn a gæigs en borgen oll mindi upp
ganga Nu urðu aller menn flæms fullir Oc vændu til kænn i mann z æins þess
er Stephan var næmdr En hann þionaðe þar kir ki u hins hælga Olafs kon -
on gs En þe
gar
pre str enn hæyrði þæirra bœnar orð þa gr ipr hann i fang ser licnæskiu þess
hins agiæta hofðingiaoc sætr i mote ælldinum Siðan þokaðe ælldrenn alldri
gin
ðan
var hon fœrð til hins hælga O
lego
ne
þæirrar miklu va
naðe
siðan hværr limr aðru
hæil til sin
huilir i var kona su er brott fallz sutt hafðe Oc giptizt hon ungu
Oc læyndi hon han
lu
þa mintizt hænnar su hin illa atquama Oc vacnaðe boande hæ
nnar
við þa miklu ogn er hon la þar
við sva botlaust afall at h
tar
æft
kning
være hæn
naðe
Oc ængar læcningar quað hon ser at hallde koma Nu i þæi
me
eno
mariu Er vist er sannu miskunar moðer Oc a hin
gratande lia ser siukri
sitt p
taðe
við h
spælleno
Oc sagðe hæn
með bœno
k
um nottena m
hatiðar dagr þess hins hælga O
var locet sva sem þæirri hatið somde Er sa guðs dyrlingr let lif sitt a þa fo
ro
þau hæim með sva halæitri miscun
vitiaðe hænnar alldrigin su hamíngia siðan En sva mikill akave hafðe a þui aðr
v
Siðan vox þæi
dægi
þess hælga man
Sva bar at æitt sin
bœ þan
mgarðr
hæítir Oc stoð æigi til min
ganga Nu urðu aller m
er Stephan va
gar
p
hins agiæta hofðingia
gin