On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Landslög & réttarbætr15r-53v
i mote konon genom Olafr konongr hafðe væitt hanum mikit len oc gevet hanum dyrlegar
giæver Oc ængi lutir orðner i þess i millum Er hann gecc i fianda
flocc
han s þa mællte Olafr konong r til Ærlænz Ek gerða þic litinn at miklu
En nu dregr þu flocc í mote mer oc villt drepa mik i dag En ek kann
þer þat sægia at sannu at þu mant her falla Oc sal þin man fyrr
ver a i hælvítí en bloð þitt se kallt a íarðunn i En þa mællte Olafr konongr til ka
lfs
arna sunar Ofus ertu kalfr at vita þinn luta er mítt boð matte
standazt Æigi væit ek hærra sagðe hann konong r mællte Or lande skilldir þu
faraoc bœta firir þer þu ert vitr maðr En þu þorer hvesso fus er tu at
vita þinn veg þat Jatta ek sagðe þorer at litt æigum ver þat undir
þer Sva er oc sægir konon grenn Morg stor vær k mætter þu vinna her i lande
eða aflændis Scaðe eroc um þic þorgæir sagðe konong renn Mantu væizlu
þa er ver gerðom þer Oc bartu þa hatt hauuðet En nu bærsc þu í mo
te
mer Oc samer þer þat æigi þorgæir kvezk æigi vilia annat firir fryíu
sakar kalfs kalfr Arna sun vissi at fínnr broðer han s var með olave kononge Oc
mællte til han s þetta lið er saman er her dreget vill fr ið við konon genn Siðan
mællte fínnr við olaf konong kalfr broðer minn mæler með flærð til þin hær ra
En þu skallt ækci trua hanum firir þui at þat er ækci nema flærð æin er hann mæler
Ða mællte konong renn Marger menn ero þæir i liði kalfs nor-
rœner er þæim
være bætra falla með mer en bæriazc i mote mer þorer hundr kom
þa tiloc harekr or þiotto með þriu þushundrað mann a þa tok Olafr konongr at
fylcia liði sinu Oc let Rogvalld a hœgre honn d ser með .c. liðs En fínn
let hann a aðra hond ser með .í.c. mann a En haralld broðor sinn let hann
ver a með birni stallara trulegom vin sinum En þormoðr oc þæi r kappar
i annan arm með .xí.c. manna var allz lið olafs konongs En bœndr haf
ðu
.ví. þushundrað mann a Olafr konong r hafðe sværð i hændi ser i andvær ðri
fylcínguoc orrostonn e En hvarke hafðe hann hialm ne bryniu þat
sægia menn at arne arna sun bære mær ki Olafs konongs um dagenn Skialld
borg
var skoten ivir konon genom skilldi hann þar ver a kalfr fær til liðs síns
oc mællte þa syn sa ec er væl mættem ver an sagðe hann Vigroðe lystr a
skyen fyrr en bloð kœmr a iorðena Oc ogner ero miklar oc æigi
nar sol at skina land skialftar ero mikliroc ogner oss komnar Olafr
konongr biðr þa fra ser skiliazk er þæi r kænna frændr sina i boanda li
ðinu
þa svaraðe hanum æinn maðr kænni ek sunu mina .í. i bo
andaliðinu
vænte ek at æigi se aðrer vænlegre en hvartvæggia
þæirraoc ma ek væl þa sia drepna En æigi vil ek við þic skiliazk
giæver Oc ængi lutir orðner i þess i millu
flocc
h
En nu dregr þu flocc í mote m
þer þat sægia at sannu at þu mant her falla Oc sal þin man fyrr
v
lfs
arna sunar Ofus ertu kalfr at vita þin
standazt Æigi væit ek hærra sagðe han
fara
vita þinn veg þat Jatta ek sagðe þorer at litt æigu
þer Sva er oc sægir k
eða aflændis Scaðe er
þa er v
te
m
sakar kalfs kalfr Arna sun vissi at fínnr broðer h
mællte til h
mællte fínnr við o
En þu skallt ækci trua hanu
Ða mællte k
rœner er þæim
være bætra falla m
þa til
fylcia liði sinu Oc let Rogvalld a hœgre hon
let h
v
i annan arm m
ðu
.ví. þushundrað man
fylcíngu
sægia men
borg
var skoten ivir k
skyen fyrr en bloð kœm
nar sol at skina land skialftar ero miklir
k
ðinu
þa svaraðe hanu
andaliðinu
vænte ek at æigi se aðrer vænlegre en hvartvæggia
þæirra