On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Landslög & réttarbætr15r-53v
langskipet en Ærling varðe En þegar var lact a bæðe borð Oc var allt i senn er ro
ðet
var skip undir ærlingio c hann var tækinn o c leiddr firir konon genn fyrr miklu en
annur skipen kœmeæftir hanum Oc va r ð hinn harðazta viðr
taka Oc a skamm u
bragðe var drepethvært mannz barn Ærl -
ingr skialgs son stoð i lyptingu Sva sægir
sighvatr skalld Oll var ærlings fallen ungr fir i r nor ðan tungur skæið vann skialld-
ungr
auða skipsocn við þrombuknar æinn stoð sunr a sinu snarr skialgs vinum fiarre
i lyptingu længilæ traudr skipi auðu Enn kvad hann þessa visu er hann fr a ærling
fallenn Einn vissa ec þer annar iarl brik skipaðr likan vitt reð gumna giæter
guðbrandr het sa lanndumykr kvæð ec iamna þikci ulfs gra ðtapaðr baða lygr hværr
at ser lœges linn særks er tækr bætri Oc enn kvað hann Drakc æigi ec drykciu dag
þann er mer sagðu Ærlings fall at iorlom allglaðr þess er reð Iaðre hans man drap um
drupa dyrnænings kænn barom ve r hærra hart morð var þat forðom
Ða gecc Olafr konong r aftr i firirrumet Oc sotto me n n hans þa at Ærlingi hann varðezk
dræn gilega var manna stærkaztr oc bezt vigr i allum Norege þa mællte kon -
ong renn
við horver þu nu i dag Ærlingr sagðe hann Ærlingr sægir þa Andvær ðir skulu ær
nírnír
kloazcnu Eða villtu geva me r gr i ð Ko n o n g renn svarar A anndvær ðum man þer
sia aðr en vit skiliumk En ærlingrkastaðe þa vapnom o c gec ovan i firir-
rumet
konong renn hafðe litla æxi i hændi ser Ær lingr kastaðe þa skilldinum oc tok hialm af haf
ði
ser konong ren stak œxar-
hyrnunn í a kinn Ærlingi oc mællte Mærkia skal nu drotens
svic-
arann
hværn at nokcoro þe tta var fyrr miklu en annur kœme skipen En Ærlingr var
þa a œfra alldre er þet ta varð oc stocket har hans nokcot þa mællt konong r ser þu nu
quað hann at guð hævir þic sælldan i hændr mer Oc er þu villt hava lif þa svær mer
þann æið at þu skallt alldri ver a i mote mer heðan ifr a En aslakr fitia skalle var
næsta brœðrongr ærlings at frænzæmi hann var framm e a skipinu en þet ta var aftr En
er þæir gengo af skipinu þa giængr Aslakr at Ærlingi oc hœggr hann bana hog
með hann dœxi er hann hafðe undir ivirhomn sinn i Oc mæ llt e Sva mærkium ver drott
ens svikaran
sægir hann konong renn mællte hogg allra mana armaztr Nu hiot þu
noreg or hændi mer Firir þui sagðe hann at æigi mindi Ærlingr þriðia sinn i vela mik
Oc æigi mindi ec þurva flyia riki mitt ef hann villdi ver a mer trur þa mællte As
lakr
þat er illa hær ra at þer þicki þetta illa gort Firir þui at ec hugðizt nu
hoggua noreg i hond þer Ængi hæfir iam mikill oc iamrikr ver et þinn fiande
sem þesseR Nv giængr konon gr a skip sitt oc fæsti æftir
skip ærlings i sundinu Siðan let konong renn farunauta ærlings taka við liki
hansoc foro braut siðan En konon gr for norðr með lande Dragᴀ upp seglen
Synir ærlings oc frænndr liggia nu i samnaðe Oc fær Olafr konong r hværgi landgangu firir
hærrenom færr nu norðr a mœre Spyr nu at þrœnder i svicræðom við hann
Oc fiðr nu at lanndet er raðet undan hanum J þesse atlagu var Olafr konongr varr
ðet
var skip undir ærlingi
annur skipen kœme
taka Oc a skam
bragðe var drepet
sighvat
ungr
auða skipsocn við þrom
i lyptingu længi
fallenn Ein
guðbrandr het sa lanndum
at ser lœges lin
þan
drupa dyrnænings kæn
Ða gecc O
dræ
við horver þu nu i dag Ærlingr sagðe hann Ærlingr sægir þa Andv
nírnír
kloazc
sia aðr en vit skiliumk En ærlingr
rumet
k
ði
ser k
hyrnun
svic-
aran
hværn at nokcoro þ
þa a œfra alldre er þ
quað h
þan
næsta brœðrong
er þæir gengo af skipinu þa giæng
m
ens svikaran
sægir h
noreg or hændi m
Oc æigi mindi ec þurva flyia riki mitt ef h
lak
þ
hoggua noreg i hond þer Ængi hæf
sem þesseR Nv giængr k
skip ærlings i sundinu Siðan let k
hans
Synir ærl
hærreno
Oc fiðr nu at lanndet er raðet undan hanu