biðia hann æigi þat gera Dreken brunar fram vano braðare Stambuin
brægðr sværði oc hœggr til þormoz hann hœggr i mote oc vegr mannenn
læypr siðan a skipet oc hævir firir ser skiolldenn oc sva aftr til lypti
ngar
Nu værðr kall a ski-
pinu oc frettezk hvat titt er Maðrenn er tæ
kínn
En vikingar-
ner læggia nu i braut Oc hirða ækci um þormo
ð
Nu er konong-
enom sact hann biðr drepa mannenn Fínnr arna sun
giængr at mannenom oc spyr hui hann var sva diarfr at villdi laupa a konongs skip
Hann kvazk þa litit hirða um lifet ef hann kvæme a valld konongsens
þæir rœda þetta baðer firir konong-
enom Sigurðr biscup Oc sægia hvatlega
hann hava faret biðia þæir konong hava nokcor orð við hann konongrenn spurði
hui hann þorðe koma a hans valld þormoðr svarar Hava þottomk ek hæ
ttenn
hap sœkiande ef tœker ræins við hallde minu hvært land þeget br
anda
Rikr vil ec með þer rœker ranndar linz finni rond berom ut a an
dra
ebaugs liva dæyia Ja sagðe konongrenn auðsett er þat At æigi hirtir þu
um lif ef þu kœmr þui fram Oc tok nu við hanum siðan Olafr konongr let æfla mi
okc
kaupstadenn i þrondæimi Sva bar at æitt sinni at þar var komenn mik
ill
fioldi manna til kaupstaðarens Oc varo nokcoreR menn gægnir upp i gaular
dal
þat var pasca morgon En sva bar til at maðr gecc með þæim hærði
mikill
oc i kapo oc i huitum hosom Spurði æinn þæirra at hværr er tu
felage sægir sa Maðrenn þagðe við Ek sva hæill sagðe hinn at ec skal maka ha
num
haðong læypr æftir hanum oc lætr æiria skoenn um læggenn utan En
þar var blautlændi oc læírutt Ser a miok læirdæpillenn siðan skilduzk
þæir annan dag paska Koma nu konongs menn i hærbirgi þessa manna Sæ
gia
at konongrenn vill hitta þa þæir undra þat miok oc vita æigi hvat hann
man vilia þæim Oc fara þæir nu a konongs fund Oc hæilsa hanum hann fag
nar
þæím Oc sægir hvat er nu um felag þat er konongrenn a með yðr þæir
drapo niðr hofði oc kvaðozk ækci hans felag hava Jaur sagðe hann þer
sagðuzk vist vera hans felagar þæir urðu oglaðer miok konongr svarar
æigi þurvu þer oglædiazk En þat rað gef ek yðr At makeð þæim æinum
haðong er þer vitid hvat manna ero
Nu er fra þui at sægia er Ottar skalld for utan af Jslande ungr maðr
Oc var við Olave svænska kononge oc orte um hann oc fecc mikla sœmd i mote Hann
for siðan til knuz rikia oc var þar um vætr knutr konongr gekc fra æptan songe
kœmr i hollena oc mællte Mann sa ek þann er æigi man vera her-
lænnzkr þenna
mann hygg ek skalld vera Oc æigi hirði ek hælldr annan mann hava til
æin vigis við mer Oc æigi trui ek hanum æinum vera i hia kono minni Nu kœ
mr
hann i hollena firir konongenn oc mællte Sva skal kvæðia konong dana ira ængla
æybua at hans fare með himinkraptum landum allum lof viðare
Hærra sagðe hann kvæðe hauum ver ort um yðr Oc villda ek at þer lyðdið