O
c ran
n þa sol upp a fioll Oc þa litu aller bœnndr til solarennar En i þui bí
li
laust kolbæin
n guð þeirra sva at þat brast allt i sundr Nu lito bœnndr
aft
r er þæir hæyrðu bræstenn
oc sia nu at guð þæirra va
r fallet
oc brotet allt i su
nndr
Oc liopo or mys or gulli þæira Sva storar sem kættir v
ære
oc æyðlur
oc paddur
oc ormmar En bendr urðu sva rædder við þenna at burð
allan saman Með þui at guð villdi at sva være At þæir flyðu sumir
til skipa sinna en sumir til æykia En er þæir rundu ut skipum si
nu
m þa liop þar vatn i
oc fyllti af sio Nu sia þæir æigi þat at raðe at fara
a skipen sva buín En þ
æir er til æykianna liupu þa funnu þæir
æigi a æykina Nu var mikill gnyr boandanna þa læt
r Olaf
r k
onongr ka
lla
a þa Oc sagðe at h
ann villdi æiga tal við þa Oc bað þa æigi sva lata Sið
an
hurfu þæir aft
r oc sættu þinget þa stoð k
onongr upp
oc talaðe Æigi væit ec
sagðe k
onongren
n hui sæt
er hark þ
etta
oc laup er þer gereð Nu mege þer sia hv
at
guð yðar matte er þer baroð a gull yðat
oc gersimar mat
oc vistir Nu
sa þer hværiar vett
er er þess hava næytt mys
oc ormar
oc æyðrlur
oc padd
ur
Nu hava þæir værr er a slict trua
oc æigi vilia lata af hæimscu sínni
Nu takeð gull yðat
oc g
ersimar er her fæR um vollenn oc haueð hæi
m til qu
ænna
yðara Oc bereð alldrigin siðan a stokca eða a stæina En her ero
nu kost
er .í. a með oss Annat hvart at þer takeð nu með kristni eða
halldeð nu bardaga við mik i dag eða orrostu Oc b
ere sa sigr af aðrum
i dag er sa guð vill er v
er tru
m á Siðan stoð upp Guðbrandr
oc mællte Ska
ða
mikin
n hauu
m v
er nu fængit um guð vart En nu með þui at h
ann matte oss ækci við hialpa þa v
irðizc m
er sem þin guð se matkare
oc var
guð se allitil f
irir ser þegar er han
n a æigi við oss æina u
m Oc munu
m v
er nu
þui hanu
m launa at v
er munu
m hværva allum atrunaðe við han
n Oc mu
nu
v
er nu dyrka þan
n guð er þu gofgar
oc væita þangat allan a trunað
Siðan varo þæir skir-
ðir er oskirdir varo En þæir sem kristnir v
aro aðr hur
uu
aft
r til kristní
oc helldo siðan retta tru varo
oc her æft
ir sættir mar
g
er kænnimen
n af liði O
lafs k
onongs i þessom hæraðom Oc þat er sact at guð
brandr
let gera kirk
iu a bœ sinu
m Oc lægg
r þar til goðar æignir af iar
ðum
þæim sem h
ann atte Nu skiliazc þæir Olafr k
onongr Oc Guðbrandr go
-
ðer
vinir Siðan for O
lafr k
onongr a hæið mork
oc snere þar margu
m man
nu
m til truar þaðan for han
n a haða
land
oc a ringariki Oc gengo aller m
enn þar undir þau boðorð sem k
onongr
bauð þaðan for h
ann til osloar
oc var þar nokcorar næt
r Nu f
rago ra
umar
at O
lafr k
onongr biozc upp þangat
oc samnaðu saman miklu liði