i borðet firir kon-
ongenn Oc sva hart at oren socc i borðeno Siðan skaut æinar
annare or I lyptingena til Olafs oc liof maðr firir með skilldi Oc skaut hann
i giagnum bæðe skiolldenn oc mannenn oc næsti hann ut við borðet hia kononge
nom
þa mællte Olafr æigi man ek biðia þriðia skoz þessa mannz Oc
vist skilldi nokcor maðr liosta bogann firir hanum Æinar lagðe þriðia si
nni
or a stræng oc ætlaðezc æigi þa missa konongsens þa brægðr þui við at
hanum synazc .í. menn til at skiota En er hann dro bogann þa brast hann i su
ndr
i tvau firir hanum Oc vissi æigi hvi sætte þa mællte Jarlenn hvat er nu Æinar
eða brast boge þínn Æinar svarar æigi brast boge hælldr allr noregr or hæn
di
þer þa mællte Æinar við sina menn at þæir skilldu drega upp segl a skipi
hans Siðan er þat var gort þa læypti æinar Akcæri i skip Jarlsens oc
sigldi með hanum nauðgum or bardaganom Nu siglir Svæinn Jarl
ivir folldena Oc sva suðr með lande oc fær nu með liði sínu til dan
markar
oc austr i giægnum æyra sund oc sva til sviðþioðar a fund syia
konongs
sægir hanum þæsse tiðændi Nu byðr syia konongr Jarlenom með ser at vera
En Jarlen kvazc hæria vilia um sumaret um austrvego Nu gerer hann
sva Oc um haustet var hann komenn austr i kæriala land for þar upp i garða
riki
með hærskilldi Toc þar sott oc andaðezc þar um haustet let þar
svæinn Jarl lif sitt En æinar for aftr til sviðþioðar Oc var þar marga v
ætr
i syia konongs vælldi oc norðr i hælsinga land oc stundum i danmork
Nv þo at þæir være miklir firir ser Ærlingr skialgs son eða kalfr arna
sun oc harekr or þiotto oc marger aðrer lændir menn þa urðu þæir þo un
dan
at flyia iamt sem aðrer firir þui at sa var þæím mæiri oc œðre er í mote
var Toc þa lið svæins allt at flyia er hann var a brautu En Olafr kon-
ongr hafðe sigR
oc geck siðan a land upp Oc Sigurðr fostre hans með hanum Oc þakcaðu guði þann
sigr er hann hafðe þæim fængit Oc ræistu þar kross mikinn i þæím stað þa mællte
Sigurðr við Olaf Ef mín rað skilldi hava þa mindu nu aller lændir menn drep
ner
vera þæir er her takᴀ flotta undan i dag oc hvært manz barn með þæím Olafr
svarar Æigi vil ek launa sva guði þann fagra sigr er hann hævir mer gevet at drepa
nu margan goðan dræng her i dag Vist er þat guðretlect sagðe Sigurðr Oc æigi mæ
le
ec þetta firir þui at mik skipti Sva man ek míns raðs fa giætt at ek man lítt
þessa hæims þin þurva En þat man ek þer sægia at þer man annstræymt þitt
riki vera meðan þu ert Oc þesser lændir menn ero uppi er nu lætr þu her undan
ganga i dag þegar er þæir fa ser nokcora hauuð
bændu þa munu þæiR
æflazc i mote þer Oc munu þæir þic or þinu riki hava En firir þann storm
er i mote þer stændr meðan þu ert ivir þinu riki af þinum ovinum þa er