skyllde gifta hanaþa bar ho
n at bvrð þen
na
með miclvm harmat brvð laupi he
nnar leiddi fa
ðer
hen
nar hana til spusa sinsmeð mikikilli tign
oc
sœmd
SEm milun kom aftr i fostr lan
nd
sit
tþa kun
ni h
ann illa at h
ann hafðe latet un
nasto
sina
oc
var mioc ryg
gr
oc
huga fullrþa let hann gera b
rǽf
oc
inzigla
oc
atti
hann
elftr eina er h
ann mikit un
nih
ann bat
t brævit um hals ælftar sin
nar
oc
bat
t un
ndir fioðru
m h
en
nar
oc
kallaðe til sin ein
n af skialld sveinu
m sinu
m
oc
sag
ðe
h
onum orð sending sinaGac skiot
t kvað h
ann
oc
skipt klæ
ðom
þino
m
oc
bun
aðe þinu
mþa skaltu fara til castala
frv min
nar
oc
hava með þer ælftr minaHyg
g at at
þu mættir þui a leiðis komaat an
nattveg
gia þiona
sto mǽr
eða þionasto kona fœre fru min
ni þessa
ælftrScialldsveinnin
n g
erðe þegar sem h
erra h
ans bauð
h
onum
oc
toc ælftena
oc
for leiðar sin
nar brot um miði
an
bœenNu er h
ann komin
n at borgar liðenoþa calla
ðe
h
ann til sin gæzlo ma
nn
oc
durvorð borgarliðsens
oc
s
agðe
Vinr kvað h
ann lyð orðvm minu
mEc em fuglare
oc
livi ec við veiði mina
oc
eM ec vel ku
nnande at ta
ca
fuglaI dag toc ec ælftr eina i gilldro mi
nnæ und
ir arlu
ns fiallæ
oc
vil ec gefa þe
nna fugl frv castalans
Þa svaraðe h
onum durvorðre
nnVinr kvað h
annengum
ukun
nigvm man
ni er lofat at rœða uið h
ananema hy
ski
hen
nar
oc
heima mo
nnu
mEn ei at siðr ec skal freis
ta
oc
viðrleitaef ec mætti koma þer a fu
nnd hen
nar
þui nest kom dyrvorðren
n i hollena
oc
fa
nn h
ann þar en
gan
ma
nn i hia he
nni nema tva eina riddara
oc
snere
zc
h
ann þa aftr skynd
ilega
oc
leiddi h
ann þa skialld svein
en
n sva leynilega at engi vissi þar kvamo h
ans
oc
en
gi
spurðe hver h
ann var ne hvat h
ann villdiþeir komo ba
ðer
til fru
nnar
oc
fœrðo he
nni elftrena
oc
fengo hen
ni
sialfre i hen
ndrHon með miclvm fagnaðe viðr
tóc
oc
stráuc mivclega hofuð he
nnar
oc
hals
oc
k
en
nde
ho
n bræviti þui var folgit undir fioðrv
m elftre
nnarþa gec hon i loft sit
toc lét bera þangat
elftrena
oc
kallaðe til sin mey eina
oc
leysti bræ
vit
oc
bráut in
nsiglit
oc
fan
n hit fyrsta orð milu
ns
un
nasta sinsNv var þ
at fyrst a brævinoat ho
n skylldi
nœra æltrena sva lengi sem hen
ni licaðe
En þa er hen
ni licaðe at sen
nda hana i brot
t með
brævi sinuþa skyllde ho
n engat mat geva hen
ni
a þrim dogv
m
oc
lata leiða hana u
nndir beran
himi
nn
oc
mynde hon þegar brot
t fl
ivga til þ
eirra
hibilia er ho
n var fyr
r von at v
erafrun um leita
ðezc
þa með list
oc
velomat hon gat syst ser
blez
oc
bocfell
oc
gerðe brǽf
oc
bat un
ndir fiað
rv
m ælft
e
nni þa er hon hafðe fastat .iii. daga
oc
flaug ho
n þegar skyndelega til castala mi
luns
oc
gec
c þegar til h
ans
oc
kallaðe h
ann ræðiz
mann sin
n at geva hen
ni mat
oc
toc h
ann bræf af
halsi hen
nar
oc
las þegar allt yuir
oc
hugaðez
ðá mioc af blin
ndri kveðiu he
nnar
oc
iarteg
nu
m þeim er hon sen
ndi h
onum
Vel .xx. vetr lifðu þáu sva Milun
oc
vn
nasta h
ansat þau gerðo elftena sen
de ma
nn
sin
nsva at engi vissi nema þau tvau
En su hin rica fru systir MilunsEn fostraðe
sun þ
eirrahafðe h
ann sva lengi með sér at h
ann var full
komin
n maðrat vizko
oc
skynsemd
oc
afleþa
let hon gera h
ann riddara
oc
fec h
onum bræf
oc
fingr
gull
þ
at er hen
ni var sen
nt með h
onumat fa h
onum þa
er h
ann vǽre vaxin
n maðr
oc
sagðe h
onum hvar moðir
h
ans var
oc
með hv
erium atburð faðer h
ans gat
h
annþa er frun hafðe allt sagt h
onumþa fagnaðe
h
ann at faðer h
ans var ǽtgoðr
oc
ricr at eignu
m
oc
ihugaðe h
ann at h
onum samir ei at rosa serþui at
h
ann er sva ricra man
na
oc
faðer h
ans sva frægr
af reysti
oc
riddaraskap nema h
ann kome ser i m
eiri
fremd með aðru
m riddaru
mbio h
ann þa brot
t
ferð
sina or lan
nde
oc
lét fostra h
ans allzecki skor
ta
h
anndvaldizc þa eigi lengr en um kvelldit
Vm morgeni
nn toc h
ann leyuiEn fostra h
ans gaf
h
onum morg herklæðe
oc
at h
ann skyllde vel reynaz
at riddara
skap
oc
kurteisiSiðan kom h
ann yuir
sio
oc
stefndi i bretla
nnd norðr
Oc
hellt h
ann sec vel
oc
for at atreiðvm
oc
kan
naðizc við alla þa er
ricaztir varoi þui la
nndefor þa hv
ervitna reysti h
ans