On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
vissi at harparanom varo kun nigar allar mey
iar
þess rikisþa ran nzacaðe hann af honu m gor
samlega
oc
hver iar hellz t varo friðaztarat atferð
oc
kurteisi
oc
hveriar af þeim hellzt være ælskan ndehar
parenn
nefndi allarEn þa lofaðe hann mest yuir
allarþa er Gurun un niSem hann hafðe heyrt
hann sva mioc lofaþa er honum bazt licaðeþa lagðe hann
hendr um hals honu moc mælltivin kvað hann Ec vil
gera allt þat er þér vel licarþui at þu veizt at þu m
att
mikit tia mer
oc
mikit at gera at raða mer heillt
oc
micla hialp veita mer um þa mey er þu hevir
sva mioc frægt
oc
lofat firir mérEc heui lengi
elskat hanaEn ecki heui ec en n rœtt við hana
þa svaraðe harparenn kynlect þycki mér kvað
hann hui þu leitar ei ran nzacs um slictEn ef þer li
car
ec
uil
við hana rœða
oc
segia þér an nsvor hen nar
Ða mællti riddarenn þat vil ec giarna kvað hann
oc
þes
bið ec þicNu sem þeir varo kom nir or skogenom
oc mett er i castalanom þa gleymdi ei harparen n
ærenn di sinu
Oc
gecc þegar i drott nin gar loft
oc
s
ettizc
þegar hia fræn nkonom drotnin gar
oc
mey
iom
oc
gerðe þeim skemtan
oc
gaman leic
oc
látr
oc
mælti hann við unn asto Guruns
oc
bar henn i k
veðiu
han s
oc
at hann ann hen ni mioc
oc
villdi nu þeg
ar
hafa ann svor af hen ni
oc
sagðe henn i at hver gi
fær hon friðare ne villdre man n at elska en hann
erMæren þegar kurteislega þaccaðe honu m
orðsending hans
oc
sagðe at hon hafðe dverg
einn með sér er faðer hen nar fostraðeoc senn de
hann þangat með henn ief sva være at hon villdi
nockorum man ni vnn aþa bauð faðer hen nar h
enn i
at hon skyllde raðom dvegsens fylgia
Oc
firir
þui sagðe hon þa er hon hevir heyrt orð dverg
sins
þa skal hann vita svor hen narþa for harp
ar
enn
or lofteno
oc
kom til Gurun s
oc
sagðe honu m
svor henn arat ef dvergenom licaðeþa vill hon
giarna vnn a honu mþui at hon verðr at gera
eftir han s raðom Nu ef þu mátt dverginn locca með
iar
þess rikisþa ra
samlega
hv
paren
nefndi allarEn þa lofaðe h
allarþa er Gurun u
h
hendr um hals h
gera allt þ
at
mikit tia mer
sva mioc frægt
elskat hanaEn ecki heui ec e
þa svaraðe harparen
h
car
ec
Ða mællti riddaren
bið ec þicNu sem þeir varo ko
oc met
æren
ettizc
þegar hia fræ
io
veðiu
h
ar
hafa an
fær ho
erMæren þegar kurteislega þaccaðe h
orðsending hans
ein
h
nockoru
en
at ho
þui sagðe ho
sins
þa skal h
ar
en
or lofteno
svor hen
giarna vn
eftir h
fegiofum
oc
sva fogr orð firir beraat hann villdi sam
þyckia
oc
vera með vilia þinum
Oc
hallda þinu maleþa
mantv vel komazc at þinum viliaþa callaðe hann svein
einn til sin
Oc
sendi hann skyndilega eftir dverginom
oc
steig
dvergren n þegar a hest sinn
oc
reið til her
bergis Gurun s
Sem Jarlinn leit hann þa liop hann up
oc
gecc i moti honu m
oc
bar
hann til sætis
oc
fagnaðe honu m velþa lét hann honu m fœraaf
fe sinvgott borðker af bren ndo silfreat þióna honu m
með
oc
rict silki pell til klæða
Dvergren n þegar sem hann sa giauir han sþa sa hann
at þat var allt sacar þeirr ar friðu méyiar
er hann reð
oc
varðveitti
oc
svar
aðe at engar giauir vill
hann þigg ia af honu mkvazc ecki vera þurft
ugr gullz
ne silfrsSiðan for hann aftr til meyiarenn ar
oc
sagðe
at herra Gurvn unn i hen ni
oc
þǽr giaver er hann bauð honu m
En þa birti mǽren honu m at hann bað henn ar mioc
oc
orð
sent henn i at hon skylldi iatta honu m astar þocca sinn En
ec heui skotið raðagerð min ni til þinNu seg mér
hvat þer synizc af þessuhver iu mer samir at sva
ra
honu mfru qvað dr v ergrinn Eftir skynsemd minn i
vil ec gearna segia þér þat sem mér syniz baztGurvn
er goðr maðrEn ofgiarna vill hann heima sitiaœ
rit
er hann milldr at gefaen hann vill ei at fara atreiðvm
Ef hann villdi i viðrskifti riddare veraþa mynde han n
frægiaz af riddaraskapbetre er raustr skialld sveinn
en ragr riddareEn þo mæli ec ei þetta til han sÐa
lo mæren
oc
svar
aðekynleg ero mer svor þin kvað
honþat samir ei at þu amælir honu meða vill tu at hann
drepr sic sacar minþat veit trv min kvað hann dverg
rinn
nv finn ec at sann u at þu ann t honu m
Oc
þu fylgir raðom
oc egg ian harparansÐat er hordoms man na liviþar
sem þei r venta giafar
oc
gœzkvlutaz þei r i slica syslu
Nu fyrr en þau luku rœðu sinn iþa kom harparenn at
leita svara meynnarum þat er han n hafðe fyrr rœtt
við hana
oc
hafðe hann heyrtallt þat er dvergrinn mællti
oc
hann mællti þa reiðr til hansVesæll kvað hann allz
engi ertvillr
oc
van ndr
oc
af acr korlum vesæll au
ki
þat vǽre verðuct at ec skyta fœti minvm firir bri ost þer
þyckia
mantv vel komazc at þinu
ein
dvergre
bergis Guru
Sem Jarlin
h
fe sinvgot
með
Dvergre
at þ
er h
aðe at engar giauir vill
h
ugr gullz
ne silfrsSiðan for h
at herra Gurvn un
En þa birti mǽren h
sent hen
ec heui skotið raðagerð mi
hvat þer synizc af þessuhv
ra
h
vil ec gearna segia þér þ
er goðr maðrEn ofgiarna vill h
rit
er h
Ef h
frægiaz af riddaraskapbetre er raustr skialld svein
en ragr riddareEn þo mæli ec ei þetta til h
lo mæren
aðekynleg ero mer svor þin kvað
honþat samir ei at þu amælir h
drepr sic sacar minþat veit trv min kvað h
rin
nv fin
oc eg
sem þ
Nu fyr
leita svara meynnarum þ
við hana
engi ertvillr
ki
þ