baðo hennar
oc
giarna villdo fa hennarEn faðer
hennar villdi engvm kosti gifta hanaþui at hann
matte alldre af henni siaþui at hon var i hia honum
bæðe netr
oc
dagaat hugga hann
oc
gleðia hann siðan hann
hafðe mist drottningar sinnarEn margir leto il
la
yuir þui er hann gerðe hana ser sva kǽraSva
at allir menn hans asacaðo
oc
avitaðo hannSem hann
heyrðe at menn um orðaðo
oc
at taldoþa firir
kunni
hann
oc
mislicaðe honum mioc
oc
af þui var hann
hugsivcr
oc
harms fullr
oc
tóc þa at ihuga með
hverivm hætti hann mætti þui af komaat engi bi
ði
dottvr hansþa viti hann at sannv at sva hevir konungr
mælltEf hann getr borit dottvr hans vpp i fiallet i
faðme sinumsva at hvilldizc ei i millvmþa
skal hann fa hennar
Nv sem þessi tiðennde varo fregin um
allt landetþa leitaðo margir við at b
era
hana er allz ecki gato at systþeir varo
nockorir er gato borit hana i mitt fialliten
engi framarrþui hætto þeir sva buitMioc len
gi
stoð sva buit vm konungsdottorat engi villdi
biðia hennarþui at engi gat fullgortþat er
viðr laI þui konungs riki var einn ungr maðr s
vnr
eins dyrlegs mannzfriðr
oc
vel mannaðr
yuir alla aðrahann ilutaðezc vm konungs dottorhann var
oft lengi i konungs hirð
oc
unni mioc konungs dottur
oc
op
samlega
rœdde við hanaat hon skylldi iatta honum
astar þocca sinnþui at hann var vaskr maðr
oc
hinn
curteisazti
oc
konungrlofaðe hann mioc
oc
var honum hinn
kærastiþau rœdduz oft uið
oc
vnni hvart þeirra
oðrvm tryglega
oc
leyndu sem baztSva lis
tvlega
at eingi gat funnit ast þeirraEn þat ang
raðe
þau mioc at þau matto ei finnazne sa
man
komaSveinnen i hugaðe at honum var be
tra
at biða með bið lunndEn skunnda með
heimskre rapan
oc
af fallannde von missa
til sio sinnar
oc
vettannde vanarhann var mioc
astbvnndinn af henni
oc
hon af honumþui nest
bar sva atat sveinnen kom til vnnasto sinnar
er sva uar friðr
oc
vel ma
nnaðr
oc
kærir fir
ir he
nni
astar angr sin
n
oc
mællti at ho
n skylldi ei lengr valca
h
ann i astar ba
nndum
oc
bað hana fylgia ser i brot
t
oc
kvaz ei lengr bera þe
nna angrEn ef h
ann bæðe he
nnar
oc
hefðe þ
at up
pi verit fir
ir feðr hen
narþa vissi h
ann at faðer
he
nnar vn
ni he
nni
sua
mikitat h
ann mi
nnde eigi gifta hana
h
onum nema h
ann gæti borit hana i faðmi sinu
m up
p a fiallit
þa mællti mærenVn
nasti quað honEc v
eit at visu
at ei getr þu borit micþui at þu ert ei sva craftugr
ne aflugrEn ef ec fylgi þer i brotþa man faðir mi
nn
iafnan lifa með harm
oc
hugsottreiðr
oc
angrfullr
En guð veit at ec an
n h
onum sva mikit
oc
sva er h
ann mer mioc
kǽr at alldri vil ec h
onum angr geraþu verðr an
nat
rað at hafaþui at þ
etta hugnar mer vist eiEc a ei
na
rica frænd
kono með riku
m eignv
mut i salerna
borg
Hon hevir þér lengr v
erit
en
fi
mtigi vetra
oc
er
hon fullkomin i allzkonar læcnis kun
nasto
oc
len
gi
vm þa kun
nasto velthon ka
nn allra grasa
oc
rota
skynEf þu villt til he
nnar fara
oc
fœra hen
ni brǽf
mit
oc
syna he
nni atburð þi
nnþa man hon til leg
gia
rað
oc
rœct
oc
þau buðca gros gefa þer
oc
fa
þer þa dryckier mikin
n kraft
oc
styrc manu gera
þér Siðan sem þu aftr kœmr i þetta fylkiþa skall
tv biðia min fir
ir feðr minv
mh
ann man kalla þec bern
scan
oc
segia þer formalan
nEn þu iatta h
onum giarn
samlega
með þui at ei ma með oðrvm hætti vera
SEm svein
nen hafðe heyrt rœðo
oc
rað hen
nar
þa huggaðezc h
ann mioc
oc
þaccaðe hen
ni
oc
toc h
ann leyui af u
nnasto sin
ni
oc
for i fylki sit
t
oc
bio ferð sina
skyndilega
oc
for ut i salerna borg
oc
huilizc þar
oc
mællte við frændkono un
nasto sin
nar
oc
fec he
nni
bræuiter hon sendi he
nniSem hon hafðe yuir
séét bræuitþa mællti ho
n at svei
nnin
n skylldi dvel
iaz
með he
nni til þess er hon hafðe reynt alla
meðferð h
ans
oc
styrcti hon h
ann þa með læcni
ngum
oc
fec
c h
onum þess konar dryc
c at alldre verð h
ann sva
valcaðr ne moðrer h
ann a bergir þeim dryc
c þa
fǽr h
ann þegar fullkomin
n styrc
oc
fullgort megin
oc
allt aflSem h
ann hafðe þ
etta systþa for h
ann heim