On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
aftr i fylki sitt kalatir þar sem hann var fœddr
Um kvelldit sem hann var heim kominn þa huill
dizc
hann þar um nottenaVm morgeninn arla stoð
hann upp
oc
steig a hest sinn at riða at skemta ser at
hinum huita skogiþar sem hann fann un nasto sinaen
gi
með honvm nema han n einn
Oc
kom hann þui nest þar
niðr sem sa hinn helgi einseto maðr var er honum
var mioc kun nigr
Oc
i hugaðe hann þa at hann vill rœ
ða
uið hann
oc
syna honum syndir sinar i skrifta gan g
sinvm þui at hann veit ei hvart gvð vill lofa honum
aftr at koma eða eigi
oc
gecc hann þa inn i grasgarðenn
oc
fan n einseto man nen n i capellu sinn iOc mællte til
han s Herra kvað hann ec vil til skrifta ganga
oc
taca
lausn synda min naEin seto maðrenn iattaðe bœn
han s
oc
láut honu m
oc
gecc hann þegar til skrifta
oc
sagðe ho
nvm
syndir sinar
oc
viðskifti sitt
oc
unn asto sinn arhver
so
hann kom hondum a hana i fyrstu
oc
gaf einseto
maðrenn
honum hiolp heilagrar cri stni
oc
heilræðe
lagðe fyrir hann Sem hann hafðe signat sec
oc
beðit
fyrir serþa gecc hann aftr til hestz sins
oc
leit hann a fin gr
sina
oc
a hond
Oc
sa þa eigi fingr gvllit
oc
vox þa
harmr hansþui at hann fan n at tynz hafðe fingr
gvllit
Alldri var hann fyrr sva rygr
oc
skvndaðe þan n
nog
sem hann var vanr at komaat finn a vn nasto
sina
oc
hugðe þat at hon mynde þar vera
oc
dvall
dezc
þar allan daginn
oc
villdi rœða við hana
En hvarki sa hann hana ne rœdde við hanaþa
mællte herra desireHin friða unn asta min qva ð
hann Hui kœmr þu ei til minþu hevir frá mér
tekit fingrgullitEc veit at þu þui valldet at
ec hevi þui tyntAlldri man ec fa ro eða hug
gan
þessa heims kvað hann Hvat heui ec misg
ort
ec ann yðr frv yuir hvetvitnaAt sonn v
gerer þu ei rett til minAlldregi nittaða ec
þer þa er ec gecc til skrifta við einseto man
nen
Nu bið ec þic at þu miskun nir þvi er
ec hevi misgort ef ec heui nockoð brotet i
moti þui er rett erHin friða kvað hann reiz
mér eigilegg slica skrift a mik sem þv villt
Um kvelldit sem h
dizc
h
h
hinu
gi
með honv
niðr sem sa hin
var mioc ku
ða
uið h
sinv
aftr at koma eða eigi
h
lausn synda mi
h
nv
syndir sinar
so
h
maðren
honu
lagðe fyrir h
fyr
sina
harmr hansþui at hann fa
gvllit
Alldri var h
nog
sem h
sina
dezc
þar allan dagin
En hvarki sa h
mællte herra desireHin friða un
h
tekit fingrgullitEc veit at þu þui valldet at
ec hevi þui tyntAlldri man ec fa ro eða hug
gan
þessa heims kvað h
ort
ec an
gerer þu ei ret
þer þa er ec gec
nen
Nu bið ec þic at þu misku
ec hevi misgort ef ec heui nockoð brotet i
moti þui er ret
mér eigileg
þat sem einseto maðren n talde fyrir mer fostur þær
er hann lagðe a micþa skal ec fyrir lata ef þer þat
betr þyckir
oc
lyðnaz ollum þinum boðvmi ollum
minvm atferðvm
ÞA er hann bað
oc
beiddiz með hinvm bliðaz
tom
orðvm er hann kun ni mæla vn ndir lyðni
oc
eftirlæte henn ar
oc
sva oft sem hann bað misk
unn af
hen niþa tioðe honvm allz eckiþui at hon villde ei sia
hann
oc
ei rœða við hann
oc
fyrir þui var hann ollum hug rygg r
oc
bolvaðe hann þa einseto man ninvm
oc
staðenom
oc
ollum
fortalvm han s
oc
mun ni þeim er slict mællte
oc
ollum
þeim er han s vitia
oc
hans rœðvm fram halldaSi
ðan
sem hann sa
oc
fan n at ecki tyði þar at standaþa
stefndi hann heim til calatirhugsvttar oc harms
fvllr
af þeim micla angre
oc
úro er hann bar i hug
sinvm Mioc þyntizc hann
oc
gerðizc mioc sicrmeð
þessvm hætti snœriz hugg an han s i harmGleðe
hans i gratleicr han s i mis
licanast han s i angr
Sœmd han s i sorgatgerð hans til enskisafl hans
i vmátSialfr hann i sottar kvol
oc
kveinhann var i þui
sa
angre vel sva tolfmanaðe
oc
leto þa allir sem
hann være farenn
oc
sialfr sagðezc hann dauðven nNu sem
þei r tolf manaðer varo liðnir siðan hann varð sicr
þa bar sva at at skialldsveinar han s
oc
þion
astomen n
gen gv frá honvm i einvm tima meðan hann svafSem
hann hafðe lengi sovitþa vacnaðe hann
oc
vpp settizc
oc
þótti honu m þat kynlect
oc
mislicaðe honu m þat miocat
hann er sivcr
oc
staddr einn samanSem hann var i þessarre i
hugan
þa kom vnn asta hans at rœða við hann
oc
kenn
de
hann hana þegar
oc
hugði lengi at henn iaf þeir re
hvgg an er þa fecc hann hallaðizc hann a olnboga sinn i
reckivn niþa kallaðe hon a hann
oc
mælltedesiret kvað
hon mioc er tv nv faren nfœlltr
oc
spilltrhui vill tv
deyða þic sialfrþat er engv nyt costa viðr at ret
tazc
Nu hevi ec lengi hatað þec
Oc
þo hevir þu
sialfr valldetþu gecc til skrifta
oc
sagðir vpp syn
dir
ockrarNu fǽr þu alldri siðan fingrgvllit
sem þu fyr hafðerþótti þer sva þungt lass
i ast min niei var viðskifti ockat hofvð synd
er h
betr þyckir
minvm atferðvm
ÞA er h
tom
orðvm er h
un
he
h
fortalvm h
þeim er h
ðan
sem h
stefndi h
fvllr
af þeim micla angre
sinv
þessvm hætti snœriz hug
hans i gratleicr h
licanast h
Sœmd h
i vmátSialfr h
sa
angre vel sva tolfmanaðe
h
þ
þa bar sva at at skialldsveinar h
astome
ge
h
þótti h
h
hugan
þa kom vn
de
h
hvg
reckiv
hon mioc er tv nv fare
deyða þic sialfrþ
tazc
Nu hevi ec lengi hatað þec
sialfr valldetþu gec
dir
ockrarNu fǽr þu alldri siðan fingrgvllit
sem þu fyr hafðerþótti þer sva þungt lass
i ast mi