er þer gavot merþa i fyrstunni er þer rœðdoð
við mec um hiuscap okkarnn oc ma yðr æigi lengr
þetta lœynazc þui at nu er pellit oc fingr gullit
fundit oc dotter okkor er ec hugðumc hava tynt
þæssor Jungfru er at sonnu er okkor dottir er þæssi
riddari hævir mioc ælscat frið oc kurtæis allom
sœmelegom siðom lærð oc lofsæler nu hævir pusat
systor hænnarSem faðer hænnar hafðe þætta
spurtþa varð hann mioc feginn oc mælltimeð þui
kuað hann at guð gaf oss þetta at vita fyrr en syndin
aukaðezc oc tvæfalldaðizcþa gacc með mer dotter
min oc fagnaði þa mioc su hin unga frú þæssom
atburðer hon hœyrðiEn faðer hænnar gecc þægar
skyndelegaæftir magi sinom oc ærkibyskop
hafðe hann þangat með ser oc taldi þæim þænna allan
at burðSem riddarenn hafðe þætta spurt þa
var hann alldri fyrr sua feginnEn ærkibyscop sagði at
honum samði at skili þau um morgonenn oc siðan
pusa honum unasto sinafaðer hænnar gaf mage sinom
halfar allar æigner sinarmeð goðvilia
þui at hann var honum hinn kærasti oc hinn kurtæisazti
herra oc væitti þa moðer hennar brullaup með mikilli
sœmð oc goðom fagnaðeSiðan sem þau
komo hæim i fylkit oc fostr land sittþa hofðu
þau með ser hæslu dottur sina oc var hon siðan
rikolega giftauðgom oc agætom herraNu sem þessir
atburðir upp kom oc spurðizc um allt brætland
þa likaði brættom at koma þessa sogu i streng læiks lioð
oc kallaðo þætta æskio lioðen i valsko
lai de fræðniEquitans strengleicr er her
DYRleger menn oc daða fuller hygner
menn oc hœverskir voru i fyrnskonne
i brætlandi at riki oc at rœystiat vizsko
oc at valldeat forsio oc kurtæisier um atburði
þa er Jnannlandz gærðuzt at kunnigir
skylldo vera viðr komandom oc æigi glœymazt
okunnom þa leto þæir rita til aminningar
i strænglæika lioð oc af þæim gera til skemtanar