On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
þa mislikaðe henn e mioc harmr hænn ar
oc
gæcc hon
þa til hænn ar
oc
huggaði hana
oc
mælltifru min
hætt þæssom hormulegom latom fa mer higat aðra
tvæg
gia
mœyiann a ec ska koma hænn i sua fra þer at alldri
scall tu fa svivirðing ne róp ne hatr af hænn i
oc
skal
hon alldri oftar koma i þitt auglitEc scal bera ha
na
til kirkiu dura hæila
oc
halldnaNokkorr dugan
di
maðr man finn a hana
oc
ef guð vill man hann lata
fostra hana Nu er fru hænn ar hœyrði þettaþa hug
gaðez
hon mioc
oc
fagnaðe raðe
oc
rœðo hænn ar
oc
het
hon þa rika ombun ef hon kœmr þesso alæiðess
SEm þetta rað var gort þa toko þær þat hit
friða
oc
hit goða barnn oc vofðu i æitt huitt sil
kipell
oc
yvir þetta æitt hit dyrasta pellgullvofet
með huelum
oc
kringlum er bondi hænn ar hafði
haft með seror mykla garðesua vel gort
oc
agǽtt
at engi hafði villdra sét
oc
batt moðeren um hinn
hœgra armlegg mœyiarenn ar æitt fingr guller
stoð œyri brendz gullz með hinum hagasta hætte
gort
oc
sætt stæini þæim er hæitir Jagunn zzeEn um
huer vis
gimstæinenn varo bokstaferþui nest tok
mærin við barneno
oc
gecc þegar i brott or svæfn
lopteno
oc
kom hon þa a æina mykla þioðgatu
er læidde hana i þykka morka þæim tima nattar
er menn sofa
oc
aller huilazc
oc
for hon þa um sko
genn
með barneno
oc
fylgði æ þioðgatunn eSem
hon gecc sua æin saman þa hœyrði hon miok
fiarre a hœgre hond hunda gauð
oc
hana galdr
oc
væit hon af þui at þar man at visu bœr vera
oc
stefndi hon þa þangat með myklom skunda
sem hon hœyrði hundana gœyiaþui nest kom
hon i æinn bœ rikan
oc
lœynelegan
oc
biuggu þar
nunn ur fyrir
oc
abbadis yvir flokk þæirraMæ
ren
sa þui nest kirkiona stopulenn
oc
hovan stæin
vegg
oc
kom þangat með myklom skunda
oc
nam þa staðar fyrer kirkiu durom
oc
lagði
þar barnet er hon barniðr i hia ser
oc
sættizc
a kne með miklo litil læti
oc
hof hon þa bœn
sina með þessom orðomher ra guð sagðe hon hinn ha
læiti
þa til hæn
hætt þæssom hormulego
tvæg
gia
mœyian
scall tu fa svivirðing ne róp ne hatr af hæn
hon alldri oftar koma i þitt auglitEc scal bera ha
na
til kirkiu dura hæila
di
maðr man fin
fostra hana Nu er fru hæn
gaðez
hon mioc
hon þa rika ombun ef hon kœmr þesso alæiðess
SEm þetta rað var gort þa toko þær þat hit
friða
kipell
með huelum
haft með seror mykla garðesua vel gort
at engi hafði villdra sét
hœgra armlegg mœyiaren
stoð œyri brendz gullz með hinu
gort
hu
gimstæinen
mærin við barneno
lopteno
er læidde hana i þykka morka þæi
er men
gen
með barneno
hon gecc sua æin saman þa hœyrði hon miok
fiarre a hœgre hond hunda gauð
sem hon hœyrði hundana gœyiaþui nest kom
hon i æin
nun
ren
sa þui nest kirkiona stopulen
vegg
þar barnet er hon barniðr i hia ser
a kne með miklo litil læti
sina með þessom orðomh
læiti
drottenn saker hins hælgasta þins nafns ef vili
þinn er varð
væit þetta barn n i miskuN þinn iat æigi tynizc
NV sem hon lauk
bœn sinn i þa læit hon a bak ser
oc
sa æinn mykinn
askvið vaxinn margum
oc
þykkum kuistum at gera
oc
geva þar skugga um sumrum fyrer solar bruna þui
var viðrenn þar plantaðr undir þænn a við lagðe hon
barnet
oc
fal þat undir guðs varnaði
oc
varðvæizlo
oc
for þa hæim aftr
oc
sagðe fru sinn e þat sem hon haf
ði
gort af barnenoEn at þæim hælga stað er barnet
var lagtþa var æinn garðzliðs gæzlo maðr
oc
þesse
hinn same var klokkare vanr at ringia
oc
upp luka
kirkiu dyrr þær er horfðu at bœnom at aller havi
buna Jnn gongu er hælgar tiðir vilia hœyraA þæirri
samu nott var hann upp staðenn i fyrra lage tændraðe
kærti
oc
lysti lamparingði klokkonum
oc
upp lauk
kirkiu dyrr
oc
læit hann klæði þau er lago undir aski
nom
oc
hugði hann at þau klæði myndo stolen vera
oc
þar
kastað
oc
gecc hann þængat sem skiotast
oc
er hann tok hændi
a klæðonom þa fann hann barnet
oc
þakkaðe guði
oc
tok þat
þegar
oc
skundaðe hæim berande barnetEn hann atte dot
tor
oc
var ækkia at bonda sinum dauðom
oc
atti barnn i
voggu er a brioste varSa hinn goðe maðr þægar sem
hann kom inn þa kallaði hann a dottor sinaDotter sagðe hann
statt upp skunda tændra ælld
oc
kærtiEc fœre þer her
æitt barn n er ec fann undir askinom gæf þesso barne briost
þitt at drækka
oc
siðan gær þui laug
oc
lauga þatsem
bæzt kant þuhon gærðe sua sem faðer hænn ar mællte
tændraðe ælld
oc
tok við barneno
oc
fann hon þa fingr
gullit
er um var bundit armlægg mœyiarenn ar
oc
þat hit rika pæll
oc
hit friðasta
oc
hit agæst
asta
oc
þat sem
gravet var a fingr gullinoViti þæir er þætta
barnn finn a at þat er fœðt at auðgom monn um
oc
agætom
VM morgonen
sem loket var tiðom
oc
abbadis var or gengen
kirkiuþa kom kirkio gæzlo maðr
oc
vorðr garðzens
at rœða við abba
disi
oc
talði hann hænn i allan þann at
burð
um barnethuer su
oc
huar hann fann þat
oc
þa luti
sem fulgðo barnenoþa bauð abba
dis honom at
þin
væit þetta bar
NV sem hon lauk
bœn sin
askvið vaxin
var viðren
barnet
ði
gort af barnenoEn at þæim hælga stað er barnet
var lagtþa var æin
hin
kirkiu dyrr þær er horfðu at bœno
buna Jn
samu nott var h
kærti
kirkiu dyrr
nom
kastað
a klæðono
þegar
tor
voggu er a brioste varSa hin
h
statt upp skunda tændra ælld
æitt bar
þitt at drækka
bæzt kant þuhon gærðe sua sem faðer hæn
tændraðe ælld
gullit
er um var bundit armlægg mœyiaren
þat hit rika pæll
asta
gravet var a fingr gullinoViti þæir er þætta
barn
VM morgonen
sem loket var tiðom
kirkiuþa kom kirkio gæzlo maðr
at rœða við abba
disi
burð
um barnethu
sem fulgðo barnenoþa bauð abba
dis hono