i frælse
oc
i friði saman bua
oc
með fagna
ðe
framlæiðis liva
GViamar stoð þa upp
oc
mælltiH
errar sag
ðe
h
ann lyðit rœðo min
ni Ec hævi her i dag
fundit un
nasto minaer ec hugðomc hava ta
pat
Nu bið ec Mæriadu
m með vinatto
oc
felag
scap
at h
ann upp gævi mer un
nasto minaen ec skal
þiona hono
m sem æigin
n h
ans riddare með hund
rað
riddaromæða flæiri ef h
ann villþa suar
aðe
M
eriad
us h
erra Guiamar sagðe h
ann goðe vinrEc em
æigi sua œngðr með ufriði ne uvinu
mat ec vili
þessa bœn iatta þerec fan
n þessa fru
oc
ec scal
v
eria hana i mote þerSe
m Gviamar hœyrði
suor hans þa bauð h
ann hirðliði skyndilega at
hærklaðazt
oc
stiga a hæsta sina
oc
for þa þaðaN
oc
sagðe M
eriadu
m or vinatto sin
ni
oc
i fullan fiand
skap
oc
for þa við sua buet i brot harmsfullr
oc
hugsiukr
oc
un
nasta hans æftir sat en all
er þæir riddarar er til banlagaraz varo komn
er
oc
atræiðarstaðfæstu honu
m tru sina at þæir
skulo aller fylgia honu
m hu
ert sem h
ann vill stæf
na
oc
sa skiott dauðr ef nokot bilar h
onum
oc
komo þæir þat sama kuælld til kastala þæss
riddara er ufriðinu
m hællt upp i motte honu
m M
eriad
usæn h
ann þægar fegin
n
oc
glaðr við kuamo
þæirra h
ærbyrgði þa rikulegameð dyr
legom
fagnaðe huggaðr miok a
ft h
erra Gviamar
var komen
n til h
ansmeð sua myklom riddara
styrck
at viðr hialpa honum þui at nu væit
h
ann at h
ann man sigrazt
oc
ufriðren
n friðaztUm
morgonen arlla þa h
ærklæddezt allt liðetum
allan bœen
n þar sem þæir varo i hær
bærgio
m
oc
riðu þui nest or bœnu
mmeð myklo
m gny
h
erra Gvia
mar var læiðtoge
oc
mærkis maðr
oc
er þæir komo til kastalans þa reðo þæir
vasklega til at sœkia h
ann
oc
gato æigi sott
oc
ski
pa
ði þa Gviamar liðinu um hu
erfis borgina
oc
vill engo
m koste brott fyrr en h
ann have sott
En þa vox sua miok lið hans frendr hans
oc
felagar
oc
toko þæir viste alla fyr
ir þæim
oc
svællto
alla þa er i varo borgen
ne
oc
kastalano
mSiðan tok
Gviamarr borgena
oc
kastalan
n
oc
drap Meriadu
m er
fyr
ir sat
oc
tok h
ann sua þaðan un
nasto sina með fog
rum
sigri
oc
miklum fagnaðe
oc
stæig sua yvir
alla sina harmaEn af þessare sagu er nu have
þer hœyrtþa gærðu brættar i horpu
m
oc
i gigiu
m symphoniis
oc
organis hin fægrstu
stræng læiks
lioð
oc
hæitir þætta Gviamars lioð með hinum
fægrstum notu
m er a brætlande fun
nnusc en
yðr se frœðe
oc
friðr
oc
fagnaðr er hœyrt haveðAMeN
HER sægir nu ana
nn at burð an
narrar
sogu
oc
var af þessare þat lioð gort er bræt
tar
kalla æski lioðen ec vil sægia yðr æft
ir kun
nasto min
niI brætlande i fyrnskon
ne bioggu
tvæir riddarargoðer gran
nar
oc
hin
ir bæztu fela
gar
rikir men
n
oc
væl æignaðer
oc
mioc fiaðer
vasker
oc
traustir at riddarascaphinir hœver
scasto
at kurtæisi
oc
ollu
m goðum hirðsiðum
oc
huartvægge þæirra atte friða puso
oc
bar þa
sua at at on
nur þæirra varð ulettaf æignum
bonda sinu
m
oc
bar hon hofn sina æftir til siðvænio
legs
burðar
i tima
oc
fœd
de hon þa tviburur tvau
fogr svæinborn
oc
var bonde hæn
nar miok fagnaN
de
þæsso
m at burð burðar hæn
nar Nu af þæsso
m fagra atburð
oc
þæi
m fagnaðe er riddaren
n fecc af
gætnaðe sino
m þa sændi h
ann orð gran
na sino
m
oc
hinum
bæzta felaga at koma til sin
n
oc
at v
era guðzifi h
ans
i skirnar hallde an
nars sunar h
ans
oc
gæva h
onum nafn
sittNu se
m sa hin
n riki riddare sat yv
ir matborðe þa
kom sændi
maðr gran
na hans
oc
felaga
oc
sættiz a
kne fyr
ir borðe h
ans
oc
hæilsaðe honom
oc
talðe hono
m ærende sittRiddaren
n þakkaðe guði
oc
gaf sæn
de man
neno
m felaga sins goðan hæstEn pusa rid
darans
er hia honom sat at borðe lo at orðom
sændimanzsensþui at hon var grim
m kona
oc
drambsom