En þo var hann alla þa nottvakra bønahallde
En sva skiott sem fianndenn biuggisinar stnarur
nokkot honom til velprettaoc hann varð
þess vaRþa tok hann iamskiottat vinna
likam sinnþar i mote með vakumoc hung- ri
oc þostaallum nattom stoð hannsem lengzt
matte hann a fotom oc hugsaðe með
serhuat er hann hevir heitit guðioc ritaðe
i hiartta sínvaðrum stað himneska
dyrðer rettvisir menn havaJ annan
staðpinslir oc kuol allra mannaoc fann
eigi fianndenn hans salosyslu lausaeða i
þeím staðer hann mætte hans hug eða
vilia saurga
Fianndenn sa sik nv allavega fra skil- dan
þeirri voner hann hafðe ser
ætlaðaoc orvilnaðezt hann nvat hann
mættemeð þessom hættesuíkít fa þeirra
hitt stafastaǰungmenníoc greip sa hinn
grimi andskotenv til nyrra velaþvi at
hann er iafnan bvinn til meínsemdda
Hann lagðe nv a allan hugoc let ekki eptír
liggiaallz sins mattarat hann
mætte þui olu helldrþat fullgera
sem theodashafðe boðat honom at sys- la
oc hof vpp nv aðru sinnisina eitrs- fulla
sløgðmeð þessom hætteHann
herbyrgði sik i einni þeirra møyanna
er allar þær sigraðebæðe at friðleik
oc allre annarre asynhon varkonongs- dotter
oc hertekinaf sinv eignv forstr- lannde
oc ofraðadueníxkonongehann