þu sialfr siaat huarkke firir illvilia sakereða
vankunnasttu hevi ec þetta kosetnema helldr firir
þuiat þetta hevi ec viliazt funnit af olluoc
firir þvi fysi ec þikmeð engom illvilianema
helldr at fylgiamer feðr þinumRæzt goðe
sunr faður þinneða veizt þu eigi huerssu gott
er at fylgiafaðurlegre fortaluoc gleðia
sva gamlan karll i elli sínníþui at sua sem þat
ersynínum sømelegt sva er hítt liott oc
leiðilegttat fylgia eigi heilum raðom faður
sinsoc virða hann oc hanns heilræðe litilshueR
sem einner sua gerirþa fær hann illar ennda- lyktir
oc firir þui se sua viðat eigi verðir
þu i þeirri talugiæt helldr sua tilat þu gleðir
faðuri ollu þui sem þu mattþa mantt þv
oðlazt sømd oc sælooc allt gott annatoc
verða ervingi rikiss oc sælooc allra annaRa
sømdaoc framkømda
Sem sa hinn vngi maðr oc hinn vitrihafðe
høyrttsua langa fortalufaður
sinsoc giorssamlega til lyttallz þess er hann
sagðeþa fann hann giorllaat þesse slett- yrði
varo með myklu falsseoc fianndans
aeggian framflutter vm þat ligr iafnan
at suikiameð slett mælealla þa er til hans
fortalu tøygiaztEn hann hugleiddi
heilagt guðspialler sialfr guð mæltte
þessom orðomEigi kom ec til þess
at sennda friðnema helldr suerðtil þess
kom ecat skilia sun fra feðroc dottor
fra moðor sinnioc þat fleira hugsaðe hann