manv til þess finnaztat nokkor faðer eða
frenndehave sínn suneða ættar mannalzskonar
sua sømelegan settanOc firir þuier
mer maklega falletmeð þui at ec hof
þikvm fram dømeþa ero oc vheveleg
afbrigði þinmer til skemðarVitrlega
spaðostiornnv gangs meistararaf þer i
þínní burðar tiðer þik sagðuverða
myndu illanoc illviliaðandramblatan feðr
oc frendomoc fostrbrøðromoc i ollum
lutum vlyðinnNu hugsa firir þinni raða gerð
at ef þu villt eigi lyðaeða
fylgiamínum hælræðomoc skilia þik
sun fra feðr þinumþa skal ec þer hermslir
oc hemdirgera a þerfaðer a syni
er engi vuínr eða andskotehevir at sinvm
fianndmanne førðareða sagur til høy- rðar
Josaphatkonongssunrsvaraðe feðr sinum
hui reiðizt þu herrakonongraf þvi at mer
ero sva goðer lutir til hannda komner
Eigi vitum ver til þess dømeat nokkorom
feðrhevir þat mislikatat hans
syni bære nokkor sømd til hanndaþess
venntteecat sva virðizt vitrum monnum
at halldr meger þu heitafiannde en
faðerhelldr anndskote en astvinroc vil
firir þvi heðan farai fra þeroc þik
eigi faður kallanema helldr firrazt
allavega sem ec maþui likazt sem maðr
flyeítr kuikunndimeð þui at