enk
onongre
nnsy
nndi sik i
my-
kyllireiði við sun sin
noc gek
i
nn i holl til hasætessoc settizt
niðr vglaðroc kallaðe til sin
sun si
nnoc hof vpp røðo sina
a þessa leið
Sunr mi
nnhue
R ero þesse
tiðendier mer ero
firir øyru komenvm þitt
athæveer mer þykkyr mi
nn
hugr bæðe suiða innan oc
vttanec ventte þess at engi
hofðingieða þessa heims maðr
myndi ia
mmiok fagnaeða
iamglaðr við verðai sins sunar
til komosem ec varð i
þinu
m burðar tiðengi ven
nte
ec ocat sa fin
nizter
sli-
kanharmoc rygleiksorg
eða sotthave sialfkravevttan
nauðzyniaaf sinu
m syní
fengitoc hevir þu sua
vanvi-
rtti øsko þi
nnielli minaoc
miok sua brott tekitsynina
fra meroc næsta ræn
nt lika
m min
n allu afle sinusa otte oc sv
ræzlaer mer þotte von at
verakom mer til han
nddaaf
þinní tilkomooc hevir þu
a mervuínum mínum spottoc latr
með myklu bernsku raðe oc vuitrilegre
kenningaf folskra manna
fortaluoc skipptir sva minv raðe i
brotti þeirra vraðoc littir þeirra
fortalu meiren minnifaður legre
kenníngþar sem þu firir lætr at
þionafornnom guðumfeðra varra
Oc tekr þann guð at ælskaer oss er
sannlega allum vkunnigrat alluoc
ollum varom siðum gangstaðlegr
Hui villdir þu sunr sva geraþar
sem ec let þik vpp fostranøra oc føða
með allzskonargoðre giæzlo
oc virðulegre varðveizluec hugða
at þu skylldiri mínní ellivera styrkr
oc stuðill meroc minv rikioc
eptir mina dagavera ervingi allrar
minnar sælo oc sømdarEn
þu hevir sva ambunat merat
þu hevir syntt þikmersannan
vuínoc andskotaeða myndi þer
eigi helldr høvaat lyða minum faðurlegom
fortalumen þess hins gamla
karllsraðlaus oc rotenshegomlegre
aeggianer þer kenndi at skiptta
þesso hinu sælo livii sorgafulltoc starfsamt
oc angrsamtmeinlætes líf
Oc þesse hin ælskuleg atæue varbrott
kastaoc i mot takastnarpt oc hartt
Oc hervilegtt lifþa sem iesus maríu