er þeir hava i staðfastre trv til himneskrar
erfðar sva sem ei
nn hue
R sa
er iafnan er fullraf fee oc fagnaðe
oc þykkyzt allt eigaoc a þo
allzekkiþessa heimsen þeir er
engo sytaoc liva þo firir vttan
alla afundþa kalla ec sa
nnlega þa
rikareoc auðgareoc hueriumkono
nge
iarðeskom sælleEn með guðs giof
oc andlegre firir ætlanþa skallt þu
verða rikraf þessom auðøvomþvi
at þesse er so
nnoc vrug fehirðzla
En stundlegr rikdomrspillir meir
sinum vínum en bøteroc ma þat
firir þuisa
nnlega kalla fatøkt
Nu ef ec tek þa
nn vuíner brøðr minir
hava aðr troðet til dauða vndir
fotom sernøre ec ha
nn oc grøðe
i skauti meref ec tek auðøve
af þeroc føre ec heim til brøðra
mi
nnaþa flyt ec san
nan vuín
oc andskotameð merþeim til bardaga
vili eigi guð þat
Nu með hinum sama hætteer
oc vm klæðna bunaðef førezt
maðr or syn
nda livioc fer i nya
n bunaðklæðezt með hins mildda crist
boðorðomoc hælgum verkku
m þvi likazt sem maðrkaste af ser
þan
n bunaðer allavega hylr hann
með sømdar bunaðeoc
skynsemdar-
klæðomHuerssu skyllda ec þa føra
brøðrom mínumþa
nn bunað er
huer
nnveger leiðilegrer maðr
ma til siaef ec føre þeim er aðr
þykkiazt hava øretþat nokkot
er minkka þykkir þeirra gleði
þa man þeim sua virðaztsem helldr
þuerre gleði þeirra en aukazt
ger helldr suagef þeim firir
guðs sakerer þurfa þykkiazt
þat sem þu hevir mer oc þeim
ætlatoc fær þu sua bazt þín
fongoc fiarlut stattþa ma
nnt
þu diarflega fram gangameð
vapna bunaðe andlegommeð
þeirri bryniv er hylr þikoc
alla þina limifirir hinu
m grimazta
andskotasva setr þu oca
hafuð þerheilsu hialmføtr
þina skaur þuoc byr i mote gangu
friðsemdaroc fagnaðar
En firir þik setr þu skiolld truare
nnar
þu ber i he
nndi þer andlegt
suerðþat er guðs orð vruglegt
mote þinum vuínum
siðan ma
nnt þu diarflegatil
bardaga gangaþvi at iam skiott
sem vuinr þi
nn seer at þu
erttsva varðroc vapnaðr með
þessom bunaðeþa flyr ha
nn
iam-
skiottoc verðr hans mote staða
at allz engoEn þu oðlazt með
sigrínumsømdar sæte oc corono