þa huarf fra h
onom oll su ræzla
oc otte er ha
nn hafðe aðroc
gløymdi han
n þa ollu saman
bæðe huerssu dyrit vnicornius
ellti han
nOc hursu dreken
ner
vndir hono
m miðiu
mvarbuin
n at
gløypa hono
mSva oc huersu
mysnarhafðu gnagat treet
er han
n hellt asva oc huerssu
þau hin illu kuikuen
ndier buín
varo at hogua ha
nnmeð eitrlegom
tungum i føtr honom
þessa alla ogn oc ottafirir let
han
noc gløymdiEn giætte þess
hins litla søtleikser ha
nn sa
drivpa or treno
Þesser lutir erolikenddi
þeirra ma
nnaer lengi
stunda eptir heiminumen
nv skal ec segia þerþyðing
þessarra luta
Dyr þat er unícornius heitir
þa iafna ec við dauða
er iafnan fylgir ma
nnenom
Oc fysizt iafnanat luka
lif-
dagumman
nzensEn diup þat
hitt myklaer vndir var ma
nneno
m þat taknar heim þennaer fullr
er af margu illuoc margskyns
gilldrum oc stnorum
er allavega leggiazt vm ma
nnen
nat drega han
n til dauðans
En viðar risla sver hann hellt ser í
er tvær mysannvr huit en annur
svorttgnagaðu iðulega vmþat merkir
lifdaga huerss mannz er øyðazt
oc liðavm dag oc notter huart gerer
sinn timaOc þo at skamt þykkiþa liðr þo
skiott mannz alldrennEn þeir fiorer
eitr ormarer fra var sagtþeir takna
þær fiorar hafuð skepnur brøyskar
oc vstaðulegarer mannzens likamr
er af goROc af þvier iafnan brøyskr
oc vstaðfastlegr oc skiot vmskiptilegr
dreke sa hinn grimlege oc hinn ogorllege
hann þyðir helvitis divper iafnan
fysiztat suelgia oc gløypa þeim
monnumer þessa heims gleði oc
skemtanælska meir oc til stundda
helldr en himneska dyrðer þeim er
eigi firir augumEn sa hinn litli hunangs drope
hann merkkir søtleik
Oc lostasemi þessa heims skemtana
með huerri er vuinrinn svikr sina
viníoc blinndar þa svaat þeir sia
eigisinn heilsuveg rettan
Uið þessa døme saguvarðJosaphat
gøysi glaðrOc mællte tilbarlaams
þesse er sonn sagaoc rett røðaoc
viðrkømelegNv bið ec þik at þv
birttir mer iðulegameð slikum
sagumat ec mege af þvi skilia
hueR heimr þesse erOc sva huersu
hann lykr illa við sina vini