mællte ekki fleiru
m orðom við
ha
nn at sinnien firir þui at h
onom
var ku
nnigt skaplyn
ndi ko
nno
ngsens
þa fan
n ha
nn þegar at kono
ngeno
m mislikaðe røða hansoc at ha
nn
hafðe með yndir hyggiv freistat
hansoc stnerezt sa hin
n goðe
maðr til herbyrgis sinsmiok
ræddr oc ahyggiu fullrhuerssv
han
n skylldi fa stnvit skopekonongens
til slikar vinatto sem
fy
R var
oc la han
n alla nott andvake
oc kom hono
m þa i hugh
sa maðr er han
n fa
nn i
morkken-
neer sva tok til orðzoc ha
nn
kuazt vera heill raðgiæve i
orðom sinumoc kallaðe ha
nn
þan
n hin
n sama ma
nnoc mællte
við han
nMik min
nir þa er ec tok
þik i øyði morkke
nneat þv sagðezt
vera goðr lækner
groðr-
samlegraorðaSa hin
n sare maðr
svaraðeþat er vist sagðe h
ann at ec mællta suaoc ef þv villt
nv røynaþa seg mer þat sem
þer er forvitni ahi
nn riki
maðr svaraðeoc tallde hono
m allt fra viðr røðro
konongs-
sensoc hansEn þa er sa hin
n siuki maðrhøyrði þesse orð
hansþa þagðe ha
nn vm stu
nnd
oc mælltte siðanhøyr þv hin
n dyrllege herraþat semkono
ngre
nn mælltte til þinþa freistaðe h
ann þin
at þv myndir rikit vilia vndan
hono
m svikiaec skal geva þer til
þessa malsgott raðtak skiottoc
lat klippa har þitt vm huervisssva
sem munkkaoc kasta i brott þema
hinu
m sømelego
mm klæðom
oc tak i staðen
nhervileg klæðe oc
i morgon stni
mmaver firir
ko-
konongenommeð þessom bunaðe
oc ef h
ann spyr þik firir huier
þu ertt sva buin
nþa suara þegar
frir þui herrak
onongrat þu sagðer
i giæri okkarre viðrøðo at þv
villdir slikan bunað hava silfr
þa em ec nv þvi i þessom bunaðe
Oc firir þviat sva sem ec var m
eð yðr i skemtan veralldare
nnar
sva skal ec oc eigifirir lata
at þola þat allter þer vilið
þola
oc sem han
n høyrðe rað
hins siuka ma
nnzþa gorði h
ann sem h
ann reð h
onom
oc var han
n firir
k
onongeno
m vm morgonen
nOc þa
erk
onongre
nnsa ha
nn firir ser
sva buin
nþa þottezt ha
nn sia
san
nlegaa hano
m sa
nna ællskv
oc staðfestu við sikEn þa hellt
han
n firir in
n fallsara
oc svikara er ho
nom villdo
firir-
komaEn k
onongre
nn sømde h
ann