gaman, hugi ek hverfi hvítarmri konu ok sný ek hennar öllum sefa.
Það kann ek ið sjautjánda að mik mun seint firraz ið manunga man; ljóða
þessa munðu, Loddfáfnir, lengi vanr vera; þó sé þér góð ef þú getr,
Það kann ek ið átjánda er ek nýt ef þú nemr, þörf ef þú þiggr.
æva kennig mey né mannz konu, allt er betra er einn um kann; það
fylgir ljóða lokum, nema þeiri einni er mik armi verr eða mín systir
Nú eru Háva mál kveðin Háva höllu í, allþörf ýta sonum, sé.
óþörf ýta sonum. Heill sá er kvað! Heill sá er kann! Njóti sá er nam!
Ráð Vafþrúðnis þú mál mér nú, Frigg, Heilir þeirs hlýddu!
allz mik fara tíðir að vitja Vafþrúðnis; forvitni mikla
kveð ek mér áfornum stöfum við þann inn alsvinna jötun.
Heima letja ek mynda Herjaföðr ígörðum goða því að engi jötun ek
Fjölð ek fór, fjölð ek hugða jafnramman sem Vafþrúðni vera.
freistaða, fjölð ek reynda regin; hitt vil ek vita hvé Vafþrúðnis
Heill þú farir, heill þú aftr komir, heill salakynni sé.
þú ásinnum sér; æði þér dugi hvars þú skalt , Aldaföðr, orðum mæla
Fór þá Óðinn að freista orðspeki þess ins alsvinna jötuns; jötun.
Heill þú að höllu hann kom ok átti Íms faðir; inn gekk Yggr þegar.
nú, Vafþrúðnir, nú em ek íhöll kominn áþik sjálfan sjá, hitt vil
Hvað er það manna ek fyrst vita ef þú fróðr sér eða alsviðr, jötunn.
er ímínum sal verpumk orði á? Út þú né komir órum höllum frá
Gagnráðr ek heiti; nú emk af göngu nema þú inn snotrari sér.
kominn, þyrstr til þinna sala, laðar þurfi hefi ek lengi
Hví þú þá, Gagnráðr, mæliz farið okþinna andfanga, jötunn.
af gólfi fyr? Farþúísessísal! Þá skal freista hvárr fleira viti,
Óauðigr maðr, er til auðigs kjömr, mæli gestr eða inn gamli þulr.
þarft eða þegi; ofrmælgi mikil hygg ek að illa geti hveim
Segðu mér, Gagnráðr, allz þú ágólfi er við kaldrifjaðan kjömr.
vill þíns um freista frama, hvé sá hestr heitir er hverjan dregr
Skinfaxi heitir er inn skíra dregr dag um dag ok dróttmögu.
dróttmögu; hesta beztr þykkir hann með Reiðgotum, ey lýsir mön
Segðu það, Gagnráðr, allz þú ágólfi vill þíns um freista frama, hvé sá jór heitir er af austan mari. dregr
Hrímfaxi heitir er hverja dregr nótt ok nótt ok nýt regin.
nýt regin; méldropa fellir hann morgin hvern, þaðan kjömr dögg
um dala.