stinna stafi er fáði fimbulþulr ok gjörðu ginnregin ok reist hroftr
Óðinn með ásum en fyr álfum Dvalinn, Dáinn dvergum rögna.
Veiztu hvé rísta fyr, Ásviðr jötnum fyr; ek reist sjálfr sumar.
skal? Veiztu hvé ráða skal? Veiztu hvé fá skal? Veiztu hvé freista skal? Veiztu hvé biðja skal?
Betra er óbeðið Veiztu hvé blóta skal? Veiztu hvé senda skal? Veiztu hvé sóa skal?
en sé ofblótið, ey sér til gildis gjöf; betra er ósent en sé ofsóið.
Svá Þundr um reist fyr þjóða rök; þar hann upp um reis er hann aftr
Ljóð ek þau kann er kannat þjóðans kona ok mannzkis of kom.
mögr; hjálp heitir eitt en það þér hjálpa mun við sökum ok sorgum ok sútum
Það kann ek annað er þurfu ýta synir, þeir er vilja læknar lifa. görvöllum.
Það kann ek þriðja, ef mér verðr þörf mikil hafts við mína heiftmögu,
eggjar ek deyfi minna andskota, bítat þeim vápn né velir.
Það kann ek ið fjórða, ef mér fyrðar bera bönd að bóglimum, svá ek gel að
ek ganga má, sprettr mér af fótum fjöturr en af höndum haft.
Það kann ek ið fimmta, ef ek sé af fári skotinn flein ífólki vaða, flýgra hann svá
Það kann ek ið sétta, ef mik stinnt að ek stöðvigak ef ek hann sjónum of sék.
særir þegn árótum rás viðar ok þann hal, er mik heifta kveðr, þann
Það kann ek ið sjaunda, ef ek sé hávan loga eta mein heldr en mik.
sal um sessmögum, brennrat svá breitt að ek hánum bjargigak, þann
Það kann ek ið átta er öllum er nytsamligt kann ek galdr að gala.
að nema: hvars hatr vex með hildings sonum það má ek bæta brátt.
Það kann ek ið níunda, ef mik nauðr um stendr að bjarga fari mínu áfloti,
Það kann ek ið tíunda, ef ek sé vind ek kyrri vági á ok svæfik allan sæ.
túnriður leika lofti á, ek svá vinnk að þeir villir fara sinna
Það kann ek ið ellifta, ef ek skal til orrostu leiða heimhama, sinna heimhuga.
langvini, undir randir ek gel en þeir með ríki fara heilir
Það kann ek ið tólfta, hildar til, heilir hildi frá, koma þeir heilir hvaðan.
ef ek sé átré uppi váfa virgilná, svá ek ríst ok írúnumfák að
Það kann ek ið þrettánda, ef ek skal þegn sá gengr gumi ok mælir við mik.
ungan verpa vatni á, munat hann falla þótt hann ífólk komi,
Það kann ek ið fjórtánda, ef ek skal fyrða liði hnígra sá halr fyr hjörum.
telja tíva fyr, ása ok álfa ek kann allra skil; fár kann ósnotr
Það kann ek ið fimmtánda er gól Þjóðrörir dvergr fyr Dellings svá.
durum; afl gól hann ásum en álfum frama, hyggju Hroftatý.
Það kann ek ið sextánda, ef ek vil ins svinna mans hafa geð allt ok