góðs laun um geta en góðr maðr mun þik gjörva mega líknfastan
Sifjum er þá blandað hverr er segja ræðr einum allan hug; að lofi.
allt er betra en sé brigðum að vera; era sá vinr öðrum er vilt eitt
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr þrimr orðum senna skalatu segir. þér við verra mann; oft inn
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr skósmiðr þú verir né skeftismiðr betri bilar þá er inn verri vegr.
nema þú sjálfum þér sér; skór er skapaðr illa eða skaft sé
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr hvars þú böl kannt kveðu rangt þá er þér böls beðið.
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr illu feginn verþú þér bölvi að ok gefat þínum fjándum frið.
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr upp líta skalattualdregi íen orrustu, lát þér að góðu getið.
gjalti glíkir verða gumna synir, síðr þitt um heilli halir.
Ef Ráðumk þú þér, vilt þér Loddfáfnir, góða konu en kveðja þú að ráð gamanrúnum nemir, ok fá njóta fögnuð mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr
af, fögru skaldu heita ok láta fast vera; leiðiz manngi gott
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr varan bið ek ef þik getr. vera ok eigi of varan; ver þú við
öl varastr ok við annars konu ok við það ið þriðja að þjófar né leiki.
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr að háði né hlátri hafðu aldregi gest né ganganda.
Oft vitu ógörla þeir er sitja inni fyr hvers þeir ru kyns er koma; erat
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu maðr góð svá ef góðr þú að getr: galli né fylgi né svá illr að einugi dugi.
að hárum þul hlæþú aldregi; oft er gott það er gamlir kveða; oft
ór skörpum belg skilin orð koma þeim er hangir með hám ok skollir
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr gest þú né geyja né með skrám ok váfir með vilmögum.
Rammt er það tré er ríða skal ágrind hrækir, get þú váluðum vel.
öllum að upploki; baug þú gef eða það biðja mun þér læs hvers
Ráðumk þér, Loddfáfnir, en þú ráð nemir, njóta mundu ef þú nemr, þér munu góð ef þú getr áliðu. hvars þú öl drekkir kjós þú þér jarðar megin
því að jörð tekr við ölðri en eldr við sóttum, eik við abbindi, ax
við fjölkynngi, höll við hýrógi, heiftum skal mána kveðja— beiti
við bitsóttum, en við bölvi rúnar, fold skal við flóði taka.
Veit ek að ek hekk vindga meiði á nætr allar níu, geiri undaðr
ok gefinn Óðni, sjálfrsjálfum mér á þeim meiði er manngi veit
Við hleifi mik seldu né við hornihvers hann af rótum renn.
gi, nýsta ek niðr, nam ek upp rúnar, æpandi nam, fell ek aftr
Fimbulljóð níu nam ek af inum frægja syni Bölþórs, þaðan.
Bestlu föður, ok ek drykk of gat ins dýra mjaðar,
Þá nam ek frævaz ok fróðr vera ok vaxa ok vel ausinn Óðreri.
hafaz, orð mér af orði orðs leitaði, verk mér af verki verks leitaði.
Rúnar munt þú finna ok ráðna stafi, mjök stóra stafi, mjök