Gumnar margir erusk gagnhollir glissir þótt hann með grömum glami.
en að virði rekaz; aldar róg það mun æ vera, órir gestr við
Árliga verðar skyli maðr oft fá nema til kynnis komi; sitr gest.
Afhvarf ok snópir, lætr sem sólginn sé ok kann fregna að fá.
mikið er til illz vinar þótt ábrautu búi en til góðs vinar liggja
Ganga skal, skala gestr vera ey í gagnvegir þótt hann sé firr farinn.
Bú er einum stað; ljúfr verðr leiðr ef lengi sitr annars fletjum á.
betra þótt lítið sé, halr er heima hverr; þótt tvær geitr eigi ok taugreftan
Bú er betra þótt lítið sé, halr er heima hverr; blóðugt sal, það er þó betra en bæn.
Vápnum er hjarta þeim er biðja skal sér ímál hvert matar.
sínum skala maðr velli á feti ganga framarr því að óvíst er að vita
Fannka ek mildan nær verðr á vegum úti geirs um þörf guma.
mann eða svá matargóðan að ei væri þiggja þegið eða síns fjár
Fjár síns, er fengið hefr, skylit svági... að leið sé laun ef þægi.
maðr þörf þola; oft sparir leiðum þaðs hefir ljúfum hugað; margt
Vápnum ok váðum skulu vinir gleðjaz, það er ásjálfum gengr verr en varir.
sýnst; viðrgefendr ok endrgefendr erust lengst vinir ef það bíðr
Vin sínum skal maðr vinr vera ok gjalda gjöf við gjöf; að verða vel.
Vin hlátr við hlátri skyli hölðar taka en lausung við lygi.
sínum skal maðr vinr vera, þeim ok þess vin; en óvinar síns skyli engi
Veiztu, ef þú vinátt, þann er þú vel maðr vinar vinr vera.
trúir ok vill þú af hánum gott geta, geði skaltu við þann blanda
Ef þú átt annan, ok gjöfum skipta, fara að finna oft.
þannz þú illa trúir, vildu af hánum þó gott geta, fagrt skaltu
Það við þann mæla en flátt hyggja ok gjalda lausung við lygi.
er enn of þann er þú illa trúir ok þér er grunr að hans geði,
hlæja skaltu við þeim ok um hug mæla; glík skulu gjöld gjöfum.
Ungr var ek forðum, fór ek einn saman; þá varð ek villr vega;
Mildir, fræknir auðigr þóttumz er ek annan fann; maðr er mannz gaman.
menn bazt lifa, sjaldan sút ala; en ósnjallr maðr uggir
Váðir mínar gaf ek hotvetna, sýtir æ glöggr við gjöfum.
velli að tveim trémönnum: Rekkar það þóttuz er þeir rift
Hrörnar þöll sú höfðu; neiss er nökkviðr halr.