nar hetu þeir menn er ꝼẏlgðu bꝛaga konungi hinum gamla Virðar heíta þeir menn er
meta maal manna ꝼirar ok verar heíta lanꝺvarnar menn Vikingar ok ꝼlotnar þat
er ſkipa herr beimar heita þeir menn er ꝼẏlgðu beima konungi Gumnar ok gumar heita
ꝼolkſtioꝛar ſem gumí heiter i bꝛúðꝼǫꝛ Gotnar heíta aꝼ gota konungi er gotlanꝺ er við kent
hann heiter aꝼ naꝼní oðínſ ok ꝺꝛegit aꝼ gautz naꝼní þeir heita ꝺꝛenger er millum lanꝺa ꝼara
þeir konungſ ꝺꝛenger er þeim þiona eða oðꝛum rikiſ monnum þeir heita vaſker menn er batnanꝺi eru
Segger heita ok kníar Liðar eru ꝼẏlgðar menn þegnar ok haullꝺar þat eru bęnꝺꝛ Lionar heita
þeir er um ſætter ganga Kappar heita ok kempur garpar snillingar
hreẏſtimenn harðmenni aꝼar menní hetiur þeſſi eru þar i mót kalla mann blauðan
þirꝼing blota mann ſkaúð eða ſkræꝼu Vák vám lók leẏmu ꝺſa ꝺꝛók
ꝺuſilmenni Auʀ maðr heiter millꝺingr mæringr ſkatí þíoðſkatí gullſkati
mannballꝺꝛ auðkẏꝼingr ſælkeri ʀikmenní Her ímot er sva kallat hnǫggr
glǫggr mælingr ſmælingr veſælingr giǫꝼlatí þioꝼr hvínn hlenni
Spekingr rꜳðvallꝺꝛ ſnẏrti maðr oꝼlꜳtí glæſi maðr ſtertí maðꝛ Raumi
ſkraumi ſkrapr ſlokr ſkrokkr ſkeiðkloꝼi ſlínni ꝼlangi ꝼioſner truðꝛ lokr kẏrpíngr
Sua heita hǫlðar halr ꝺꝛengr haullꝺꝛ þegn ſmiðꝛ breiðꝛ
bonꝺí bunꝺinſkeggi bui ok boꝺꝺi bꝛattſkeggr
Kauði ꝼnauði ꝼóli ꝼiꝼlí ꝼlangi Gaſſi gokr gromr gógr gaú hriki glopr
gopí glónn glanni ſlꜳní ſlappi ſtrunꝺí ſmoꝛtr ſtoꝛtr hrokr hrottí þumr þríotr
þrápr tutr tangi mottí vꜳmr ꝺrbekill gði gínnungr gapþroſner gunnungr
þræla heití ſtanꝺa í rígſ þulu líni ſtaꝼklapr ǫnnungr lẏꝺꝺa
Maðꝛ heiter einn hverr ta eꝼ .ij. eru þoꝛp eꝼ .iij. eru .iiij. eru ꝼǫꝛu neẏtí ꝼlokkr .v.
menn ſveít eꝼ .vi. eru .vij. ꝼẏlla ſǫgn .viij. bera amæliſ ſkoꝛ nautar eru .ix. tigir
eru .x. ærer eru .xi. tolꝼ er toglǫð þẏſſ eru xiij. ꝼerð eru xiiij. ꝼunꝺꝛ er þat er xu. hittaz
ſeta eru .xvi. ſokn eru .xvij. ærner þikki uviner þeim er xviij. mæter neẏti heꝼver
ſaa er xix. ꝼẏlgia ꝺrott eru .xx. þegnar eru .xxx. ꝼolk eru .xl. ꝼẏlki eru .l. ſamnaðꝛ
eru .lx. ſoꝛvar eru .lxx. Øllꝺ eru .lxxx. herr er .c. lẏðꝛ heiter lanꝺzꝼolk
Enn eru þau noꝼn er ver lꜳtu ganga ꝼyrir noꝼn manna ok kǫllum ver þat
viðkenningar eða ꝼoꝛnoꝼn manna þat eru viðkenningar at neꝼna eínnhvern lut rettu naꝼní
ok kalla þann er hann vill neꝼna eiganꝺa eða veitanꝺa eða ſækianꝺa þeira luta sva Ok
at kenna við ætt ſína ok kalla hann ꝼǫður eða aꝼa ſon eða bꝛoður þeſſ er hann neꝼnꝺi sva qvað
þioðolꝼr Vaſ tu olaꝼſ ſon auſtan eꝼlꝺꝛ ꜳ vatnit ſkeꝼlꝺa