Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

menota

Menota data services

Menu Search
57v AM 243 b α fol (AM 243 b α fol)  - 58r  58v

On this page...

  • No text linked to this page in database
AM 243 b α fol - 58r

https://image.landsbokasafn.is/source/AM_243_b_alfa_fol/AM_243_b_alfa_fol.,_0058r_-_98.jpg

firir mannum at hann ꝩill at mænninir skili
þat at slikir luter ero hværn dagh buner
firi mannum andliga oc usyniliga þeim sæm
æigi ꝩilia rettænnda getaeða sannra doma
æf þeir sætiaz iꝩir mal manna
Sunr Ðetlegh ero þæsse dœmi
þeim mannum er annat hvart ero
fegiarnir eða kapps fullir eða bæði
Faðer Ðat skallt þu til ꝩis ꝩita
at hværꝩætna þar sæm rettænde
ꝩærða ꝩið ꝩærði sælld eða mæðr of kappi
niðr fælld þa er þat alldri hæfndar laust
eða ræfsingar af guði annat hvart andliga
eða licamligaoc ero þar ænn æin dœmi
til at syna æf ꝩilEinn ágetr borgar maðr
er Stephanus ꝩar callaðr í Athenis hann ꝩar
domari yꝩir allum þeim malum er innan borgar
gerðuz til æcki ꝩar hann oc ranglatr maðr
callaðrSꝩa gerðiz til at Stephanus let lif
sitt oc komo í mot hanum tꝩinnir floccar
ængla aðrir þeir er hans mali ꝩilldu ꝩid
hialpa en aðrer þeir er hanum gaꝩo margar
sakar oc storar oc ꝩilldu leiða hann mæð ser
til dauðaOc mæðr þꝩi at þræta gerdez
millim þœiʀa oc hvargir ꝩilldu af lataþa
mællti æinn ængillinn at þeir skylldu leiða
Stæphanum firi kne domaranom oc skylldi domr
skilia þat mal millum þœiʀaEn er þeir komo
til domsens þa œpðu sacar abærar hótt
oc koðuzt haꝩa micla soc a hænndi Stæpano
sogðu sꝩa at hann hafðe tækit iorð fra kirkiu
hins hælgha Stephani Laurencí mæð rangum
domiEn domrinn sꝩaraðe þꝩi at Laurencius
skylldi raða atkꝩæðum um þat er hann ꝩar
rænntrEn a þœiʀi stundu er Laurencius
gecc til at hœyra þat hværsu þat mal ꝩar farit
þa mællti æinn ængillinn ꝩið StæphanumHꝩi
kallar þu æigi nu hinn hælgha Iustinum pst
er þu sœmðer sꝩa at þu letzt sætia hans
kapællo nær holl þinni oc hæfir þu hanum
mikit þionatí marghum lutum oc ꝩæri hanum
nu ꝩæl gœrannde at hialpa noccot at þino
mali i þæssaʀri nauðsynIustinus kom
i þann er tima er þœtta ꝩar fram flutt firi hinn hælgha
Laurenciumoc at fram borinni socþa
spurði Lauʀencius hvi Stæphanus rænnti hann
oc dœmðe iorð undan kirkiu hans Stephanus
sꝩaraðe þꝩi at hann dœmði æigi þann dom rangan
at ꝩilia sinum hælldr hugði hann at þat ꝩæri
rettr domrÐa toc Laurencius i siðu Stephano
oc klypði aꝩar fastþa bað Iustinus
firi hanum oc það Laurencium miskunna mal hans
hvartꝩæggia firi bœnar hans sacar oc sꝩa firi þær
sacar at hann ꝩissi æigi at hann hæfðe rangan dom
dœmðanEn þat ætlaðe Stephanus at mæðan
hinn hælghi Laurencius hellt í siðu hanum
þo at hann þœlði æina pinsl iamlanga rið i
hælꝩiti at hanum munde æigi sarari kꝩol
þat ꝩæra en hanum ꝩar klyping Laurencí
En þægar er Iustinus hafðe bæðit firi Stephano
Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close