grasumGecc ec u
m þorna oc ris oc allzkyns
skoga oc gaf ec sœtan blomstr alldin
bæran
n
da
ꝩiðeEn ec sætta landtialld mitt i
skug
ga
lausum geisla oc gecc ec fra
m af fagru hær
bærgi
sæm sk
ryddr bruð
gumiEc ꝩar glaðr
sæm stærkr risi faghnande
rasar
skeiðeEn dauðliger flærð guðar aꝩꝩndaðu mec
gerðo mec sækkian oc dœmðo mic til dauða
oc steig ec reiðr niðr til hinna næðstu dala
oc braut ec borger hærmanna i reiði min
ni
gnœra ec i sundr þræcliga oll malmlið stær
kra
borga braut ec stærca iarnstolpa oc
digrar ianslar toc ec gull
oc gersimar
hærfængnar mæðr gim
steinu
mfor ec fag
nandi
til hinna hæstu bygða mæð rosan
n
da
hærfange for ec um þorp oc um tun
oc heraðs
bygðer oc bauð ec fatœkum
miðlan mins auðarByð ec plogh karlu
m fræanda corn
oc felags gerðer hugga ec
harman
nda gef ec moðum hꝩilld skenki
ec þyrstan
nda fœðe ec hungran
ndaSæll er
sa er dræccr af minu borðkeri þꝩi at min
n dryccr hæꝩir uþrotlegan sœtleikFær ec
um borger oc bœa oc kaup
staðe ræn
n ec um
garða oc torgh oc stræti kalla ec mæð blið
ri
oc skiʀ
ri raustByð ec snæðing oc samsæti
oc flæ
rðlausa skemtan Sæll er sa er gengr
til mins snæðings þꝩi at min fœzla þæfiar
bætr hværiu
m hirmhunange sœtare er
min
n dryccr oc skiʀ
ri hværiu ꝩiniAt minu
borðe ma hœyra þiotan
nde strængleica mæð
sœtu
m oc fagru
m tona þar er kꝩæðskapr oc fa
hœyrðer
songar þar er skemtan oc glæðe
oc flærðlaus fagnaðr on alla so
rghSæll
er sa er bua skal i minu hærbærgi þꝩi at
i minu hærbærgi eru siau haꝩꝩðstolpar
þæir er saman tængia allt hvalf mæð
goðri þæckio oc sialft golf mæðr oþrotli
g
u
m grundꝩollum oc ræmma þræcliga alla
ꝩæggi mæð stærku afliI hværiu
m stolpa
þæssaʀ
ra ma finna siau
haꝩꝩð
ꝩelir allz
kyns haghleicsOc mitt hærbirgi er st
rœ
at
mæð irman
ndu
m grasum oc
agetu
m urtu
mÞat er tialldat mæð fægrd oc pryðe oc
allri sæloEc em gamansamr felagi mill
im
litillatraen styrcr oc drambsamr mo
ti
drambsamu
mEc em hafuðmæistari
i hꝩæriu
m skolaoc hin hæsta snilld a hværiu
þingi Ec em ꝩitraðztr millim allra log
manna
oc
iꝩir
domare í allum
dom-
sætumSæll er sa er funnin
n ꝩærðr flærðlaus fe
lagi
ꝩiðr mec þꝩi at ec frialsi min
n felaga
af allum haskum oc fylgi ec hanu
m æilif
liga
Sa er sæll er ænga skom lytr af mer
þꝩi at reiði min kꝩœykir ælld i œði sinni
Sa brænnir til hinna næðstu grundꝩalla
h
ann man sꝩælgia iorð mæðr aꝩoxtu
m sinu
moc bræn
na grund
ꝩollu allra fiallaHꝩar
fælr sa sec e
r flyia ꝩil mecan
nde Guðs
fyllir alla heims
kringlu
oc ran
nzakar skilni
ng
oc skyring hvæʀrar raddar