þau dœmi er meiri lutr doms hæfir ꝩolltið
unnder friðsemi oc miscunn at ec mægi
hvaʀra tꝩæggia askynia ꝩærða mæðr þꝩi
at til hvaʀra tꝩæggia ma dœmi finnazt
Faðer hꝩartꝩæggia ero
morg dœmi sꝩa at æighi mægom ꝩer
þeim allum dœmum í æina rœðu komaEn þo
mæghum ꝩer noccot af þeim syna til þæss
at þa ꝩærðr hvaro tꝩæggia mali sꝩarat
Ðæsse ero þau dœmi er mioc langu urðu
þa er aáron byscup oc Vr syngaðuzt mot
guðe mæð sꝩa myclum glœp at þeir fengo
folki Guðs tꝩau naut steypt saman
af Gulli oc ꝩilltiz allt folk itru sinni
þꝩi at folkit kallaðe þæsse naut Guð Israels
oc ofraðo þar fornum til sꝩa sæm Guðe
En þa er Moyses kom farannde til folksens
hann hafðe aðr ꝩærit i fialli þꝩi er hann hafðe
talat ꝩið Guð sialꝩanþa runnu byscuparnir
mot Moysi oc iðraðuz akafliga glœps sins
oc fello til fota Moysi oc baðu at hann skyllde
biðia firi þeim til guðs at Guð reiddiz
þeim æigi æpter ꝩærð leicaEn þa er Guð
bp sa fulla iðran byscupanna þa hœyrði hann bœn
Moyses oc helldu byscuparnir sœmð sinni þæiʀi
sæm aðr hofðu þeir oc bœtto glœp sinn mæð
iðran þæsse ero æin dœmi af þeim er nu
ero sogð at meiri lutr doms ꝩallt unnder
friðsæmi oc miskunnoc samþyctiz þo
rettennde oc sannænnde þæssom dome oc