On this page...
- No text linked to this page in database
https://image.landsbokasafn.is/source/AM_243_b_alfa_fol/AM_243_b_alfa_fol.,_0043v_-_69.jpg
hæfir skapat at þa mæghi aðrir minir
felaghar ꝩinna sigr a hinum er siðaʀr koma
Ðꝩi næst skryddiz hann mæðr siau hafuðꝩelum
þeim er hann ꝩænti ser fulltings afEin ꝩar
æitrlig ofunn dAnnuʀ brænn
ann da heipt
Þriðia ꝩillusamlegh slœgðfiorða glys
samlegh
Flærðfimta dram bsamlegh yfir
girnd
setta agiarnleg sincasiaunda bærghi
samlegh
lostasæmiÐꝩi næst mællti hann ꝩiðr
sialꝩan sec Mæðr þꝩi at ec em nu osynilegr
ann de þa ma ec æigi syniliga koma ital ꝩiðr
likamlegan mann nema ec skryði mina hina
liotligo asionmæðr noccorri licamlegri fægrd
Nu man ec ganga inn í orm þænn a er Guð hæfir
skapaðan mæðr mœyligho andliti oc licazt
er mann ligri fægrd oc man ec tala mæðr han s
munn i ꝩiðr Eꝩꝩo kono Adams oc ꝩita af hænn i
hvart þau ero skapað i fullu frælsi firi utan
alla lagha gezlo eða hæfir Guð noccot log
mal
skipat þeim sꝩa at ec mætti þaðan af
spilla þæi ʀa sætt ꝩið hann Þꝩi næst hitti sa hinn
ofunn d fulli ann di orm þann er nu er callaðr
aspiser i þann tima gecc a tꝩæim fotum mæðr
upp rettum licam sꝩa sæm maðr oc mœyligo
andliti sꝩa sæm fyʀr sogðum ꝩereftir þvi sem sumer k enn i fedr haꝩa ætlað. En þa er sa
hinn illgiarni ann di kom til funn dar ꝩið Eꝩꝩo
hulðr mæðr licami þæss ormsþa nœytti hann
ꝩelar þæi ʀar er kallat er glyssamlegh flærð
þar er hann mæ llt i ꝩið Eꝩꝩo mæð flærðsam
legri
bliðu þa er hann kꝩað sꝩa at orðeSæll er bonn di
þinn oc sꝩa sialf þuþætta lof ꝩæitti hann þeim
felaghar ꝩinna sigr a hinu
Ðꝩi næst skryddiz h
þeim er h
æitrlig ofun
an
Þriðia ꝩillusamlegh slœgðfiorða glys
samlegh
Flærðfimta dra
girnd
setta agiarnleg sincasiaunda bærghi
samlegh
lostasæmiÐꝩi næst mællti h
sialꝩan sec Mæðr þꝩi at ec em nu osynilegr
an
likamlegan man
liotligo asionmæðr noccorri licamlegri fægrd
Nu man ec ganga in
skapaðan mæðr mœyligho andliti oc licazt
er man
mun
hvart þau ero skapað i fullu frælsi f
alla lagha gezlo eða hæfir Guð noccot log
mal
skipat þeim s
spilla þ
ofun
aspiser i þan
upp rettu
andliti sꝩa sæm fyʀ
hin
hulðr mæðr licami þæss ormsþa nœytti h
ꝩelar þ
þar er h
legri
bliðu þa er h
þin
æigi af gœzkohælldr loꝩaðe hann firi þꝩi
þæi ʀa sælo at hann ꝩilldi draga þau til ꝩæsall
dar
mæð heipt oc ofundEn þar nœytti
hann ꝩillusamlegrar slœgðar er hann bað Eꝩo sægia
ser hvart guð hæfðe gefit þeim Adami
forræði oc nœytzlu firi utan alla ꝩiðr syn
a allum lutum En þægar er hann fecc ꝩisænn
da
sꝩor af Eꝩꝩo firi bliðyrði sin oc hann hœyrði
at þeim ꝩar dauða heitit æf þau gerði
logbrotþa ꝩarð hann fæginn oc nœytti hann þa
dramsamligrar i ꝩirgirndar er hann sagði þat
Eꝩꝩo at þau munn du i þæssum lutum Guði
likiazt i froðleik sinum at ꝩita alla grein
millim goðra luta oc illraEn þar
nœytti hann bærghisamlegrar losta
sæmi
er hann bað hana freista hværso sœtt ꝩæri
eða ꝩæl þæfiatfroðleiks
æpli þat er hænni
ꝩar bannatEn i þꝩi nœytti hann yfir
giarn
ligrar
sinku er hann kom Eꝩꝩo til þærs at
æignazt þat er Guð hafði aðr bannat hænn i
þꝩi at Guð hafði gefit allt annat i ꝩalld
Adams oc Eꝩꝩo utan þætta tre æigi oc sin
girnduzt
þau æpter at hafa þæt ta firi utan
lœyfi þar sæm allt annat ꝩar i þæi ʀa ꝩalld
gefitÞæssa æina grein ꝩissu þau millim
goðra luta oc illra at bætra ꝩar gott en illt
at þau rædduz þann dauða er þeim ꝩar heitinn
En firi þꝩi at þau hofðu ænga bæisku illra luta
bærgða þa kunnu þau æigi at ꝩita þat hværso
mykla ꝩæsolld er þau munn du þola firi logh
brot
Hælldr þotti þeim mykit uphaf í æf þau ꝩæri
þ
dar
mæð heipt oc ofundEn þar nœytti
h
ser hvart guð hæfðe gefit þeim Adami
forræði oc nœytzlu f
a allum lutu
da
sꝩor af Eꝩꝩo f
at þeim ꝩar dauða heitit æf þau gerði
logbrotþa ꝩarð h
dramsamligrar i ꝩirgirndar er h
Eꝩꝩo at þau mun
likiazt i froðleik sinu
millim goðra luta oc illraEn þar
nœytti h
er h
eða ꝩæl þæfiat
ꝩar bannatEn i þꝩi nœytti h
ligrar
sinku er h
æignazt þ
þꝩi at Guð hafði gefit allt annat i ꝩalld
Adams oc Eꝩꝩo utan þætta tre æigi oc sin
girnduzt
þau æpter at hafa þ
lœyfi þar sæm allt annat ꝩar i þ
gefitÞæssa æina grein ꝩissu þau millim
goðra luta oc illra at bætra ꝩar gott en illt
at þau rædduz þan
En f
bærgða þa kunnu þau æigi at ꝩita þ
mykla ꝩæsolld er þau mun
brot
Hælldr þotti þeim mykit uphaf í æf þau ꝩæri