at guð munꝺi hollꝺgaz ok var ſienn milli tveggia kvikenꝺa uxa ok aſna er merkia iuða Ok
heiðingia í milli moẏſi ok helie i mẏnꝺſkiptingar vꜳrſ herra áá ꝼiallínu ok milli tveggia
latrona með ser kroſſꝼeſtum ok at lẏktum millum tveggia lǫgmla Ok þeſſi tvau lǫgml eð
ꝼoꝛna ok hið nẏia kallar leo paví hinn mꜳl ſníálle tvenn vatna ꝺiup þau er annat er ẏꝼer
himnum enn annat unꝺer himnum ok ꝺaviꝺ ſeger at ꜳ kallaz með rǫꝺꝺum cataractarum þat er himinrauꝼ
anna
þeira ſem vǫtnín ſenꝺu til iarðar i ꝼloðínu noa ok merkia þær hǫꝼuðꝼeðꝛ ok ſpámenn
postula ok preꝺicara þa er himneſk vǫtn heilagrar preꝺicanar ſenꝺa ꜳ ioꝛðina til þeſſ at ꝼyrir koma
guðſ uvinum þat er lǫſtum Ok lẏtum Ok at ꝺǫggva hioꝛtu rettruaðꝛa manna með regní heilſamrar kennin
gar
ok er þ at ſǫnnu ſienn ſialꝼr ſannleikrinn þat er ſialꝼr guð milli kvikenꝺa ſiꝺvenꝺiſ
er hið ꝼoꝛna lǫgml ꝼramm ſagt ꝼoꝛðum aꝼ þeim ꝼeðꝛum ſem voro ꝼyrir hingatburð guðſ ſonar
sva ſem aꝼ himní runnin vǫtn er ꝼram eru boꝛin milli manna þeira ſem ſiðvǫnꝺ kvikenꝺi æt
ti
at vera i heilagri kirkiu ok ſamþẏkkianꝺa nẏiu lǫgmli ꝼagrliga ꝼramm ꝼlutt ok út ſkẏ
rꝺ
með guðzpiallegri ken̅ning ok aꝼ postuligum rǫkſemðum ꝼyrir preꝺicara nẏſſ lǫgmlſ Birtíz þá ꝼull
komit
ſamþẏkki lǫgmalanna þat er þau haꝼa ſin a milli eꝼ ꝼramm eru boꝛnar ſpaſǫgur heila
gra
ꝼeðꝛa um getnat ok hingat burð preꝺican pinſl ok ꝺauða uppriſu uppſtigning vꜳrſ herra
ok ſtgiǫꝼ heilagſ anꝺa ok hinn eꝼzta ꝺóm ok eẏlíꝼt líꝼ er i moti beraz vítní aꝼ nẏiu lǫgmli
at nær ǫll þerſi ſtoꝛmerki eru ꝼramm komin enn þau ſem uoꝛðin eru munu n iꝼa ꝼramm koma
Epimenon er ſu ꝼigura er hit ſama oꝛð er opta enn um ſinn ſett annat tveggia til þeſſ at u
ruggligrar
megi ſkiliaz þat ſem ꝼlutt er ſem víða m ꝼinna í theologia ella er hið ſama oꝛð ꝼyrir ꝼegrðar
ſaker optar ſett ſem i ꝺunhenꝺu eða i ðurmælltum hættí verðꝛ þat ſtunꝺum í upphaꝼi ſem i greppa minni en
ſtunꝺum i miðiu eða i enꝺa ok mꜳ þat kalla htta ꝼǫll epter ꝼoꝛnum ſkallꝺſkapar hættí en ſa ma nẏ
ta
er vill ok likia en hinn unẏta er þat vill enn i upphaꝼi ſem her ek em ſẏnꝺa bót ok ſæmꝺar hót ek
birti ſꜳl ek bæti ml i miðiu ſem her þar er ekki illt ok ekki villt ꝼæz ekki ǫngt ok ekki þꝛǫn
gt
i enꝺa ſem her þar er umælt vallꝺ ok agiætt vallꝺ þar er algert vallꝺ ok eẏliꝼt vallꝺ þeſſi ꝼi
gura
ſẏníz i upphaꝼi ok i enꝺa ſem her ek bleza þik ek bið ꝼyrir þik ek ꝼę ꝼyrir þik ek ꝼrelſa þik
Antopazía er ſu ꝼigura eꝼ .ij. luter eru sva bunner ok ſamþẏkker at þat megi ſegiaz anna gera ſem anna gio
rer
á þ lunꝺ ſem tunga er kǫllut ſamþẏkk hiarta Mani ſkinn aꝼ mæðu mollꝺar hoꝼſ um
ꝼollꝺer alla ſtunꝺ meðan enꝺiz æꝼi lanꝺz ok ſęvar veit ek ꝼelaga ꝼliotum ꝼronſ prẏði vel þio
na
þeim vitu æigi ẏtar auðit líꝼſ ne ꝺauða her er tunglinu kent embættí ſolarennar at ſkina
iaꝼnliga iǫꝛðína ꝼyrir þi er þat heꝼver ekki lioſ aꝼ ſer hellꝺꝛ aꝼ ſolinni ok er ꝺǫkt þeim megin ſem
ꝼra henni hoꝛꝼer enn albiart þat er at henne hoꝛꝼer enn þa ſẏníz þat haalꝼt biart er þat heꝼver sva langt gen
git
ꝼra ſolinni eða sva langt til hennar at þat ſe þ i ſuðꝛí eða noꝛðꝛi er hon er i auſtri eða veſtri