On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Málfrœðiritgerðirnar83-119
- The First Grammatical Treatise84-90
Alternative images
access restricted for copyright reasons
verða at því at nokku ſvari ſua ek ma ꝼull vel leſa ꝺanſka tungu þo að la
tínu
ſtoꝼu̅ ̅ ſe ritað ma ek þo at likínꝺu̅ ráða hve kveða ſk̅ þo að æͥ ſe all͛
ſtaꝼ͛ rett ræðer i þvi er ek leſ ræki ek æͥ hvart þu rítr ø þítt eða a eða ę ẏ ⁊ u.
en ek ſvara sͣ . eigi er þ̅ runan̅ a koſtr þo at þu leſer vel eða rað͛ vel að likinꝺu̅
þar ſem runar viſa oſkẏrt. hellꝺꝛ er það þin̅ koſtr enꝺa er þa æͥ ǫꝛvænt at þæẏ
gi
leſa ek vel eða mín̅ makí eꝼ ſa ꝼin̅ z ę rða ek vel at likínꝺu̅ tͥ hv͛ ſ enſ retta ꝼæ
ra
ſk̅ eꝼ ꝼlere uega ma ꝼæra til rettz en̅ æin̅ veg þ̅ ſem a æin̅ veg er þo ritað ⁊ æͥ
ſkẏrt a kveðit.⁊ ſk̅ geta tͥ ſem þu letz þ̅ vel kun̅ a. en̅ þo að aller mætte nakkuað
rett oꝛ gioꝛa þa er þo víſ von at þæẏgi vilí aller tͥ æinſ ꝼæra eꝼ malí ſkipt͛ allra he
llꝺz
i logu̅ enꝺa tel ek þik þa æͥ haꝼa vel ſvarað er þu lætr æͥ þurꝼa i varu mꜳlí þ͛
ſa
níu raꝺꝺar ſtaꝼí. a ǫ e ę i o ø u ẏ. allra hellꝺz eꝼ ek klẏꝼ oꝛ þeſſum níu ſex gꝛeí
ner
enſ ꝼioꝛða tigar þær er ſítt mꜳl gioꝛí hv͛ r eꝼ glgt eru ſkilðar. nu mun ek þeſſa
ſtaꝼí tta. allz æíngí gꝛeín er en̅ í gír a meðal en̅ a ſǫmu tueggia ſamhlíoða ſetia
ſitt ſin̅ hv͛ n. en̅ ſẏna ⁊ ꝺæmí geꝼa hve ſitt mal gioꝛí hv͛ r þ̅ ꝛa við en̅ a ſǫmu ſtaꝼa
ꝼulltíng i en̅ ſama ſtað ſettr. hv͛ r ſem an̅ a ⁊ a þan̅ veg ſua geꝼa ꝺæmí ꝺæmí oꝼ allan
þen̅ a bekling a meða en̅ a likuztu gꝛeína þ̅ ꝛa er a ſtoꝼunum v͛ ða gioꝛvar. Sar ſǫr ser
ſær ſoꝛ ſør ſur ſẏr. Sár veittí maðꝛ m͛ æítt ſꝛ moꝛg veitta ek h̅ m. Soꝛ goðin̅ ſr
eín ſøren. Sur eru augu ſẏr ſlik ꝺuga betr en ſprẏngí ẏr. en nu elr hv͛ r þeſſa ſta
ꝼa
níu an̅ an ſtaꝼ vnꝺ͛ ſér eꝼ h̅ u͛ ðꝛ í neꝼ kueðin̅ enꝺa verðꝛ ſu græín ſua ſkẏr að
hon ma⁊ mali ſkipta ſem ek ſẏní h͛ nu ept͛ ⁊ ſete punct ꝼͥ oꝼan þa er í neꝼ eru
kveðn͛ . har hȧr rǫ ro þel þėl ꝼęr ꝼėr iſa iſa oꝛar ȯrar øra ra þvat þvȧt
ſẏna ſẏna. hár uex a kvíkenꝺum en̅ hꜳr er ꝼiſkr. Rǫ er æitt tre ur ſegl víðum
en̅ rǫ er hẏrning húſſ. þel er a hneꝼa bunꝺnu̅ ę hlutr ꝼellꝺar en̅ þel er ſmíðartol
an̅ at er þ̅ er ſauðꝛin̅ heit͛ ꝼęr en̅ an̅ að þ̅ er h̅ ꝼær lambí i ſ ſkẏia ꝺeillꝺ þa er v͛
komu̅ í íſa. Ǫrar eru urækt͛ oꝛar. Spakt ſkẏllꝺí hið ellzta barn þvi at hið ellra
ma øra hið øra. þar var tu at er ꝼiaðꝛ kilæðít þvat þriggia ſẏna auſtr mun ek
þer͛ ſẏna. nu v͛ ðꝛ þ̅ ta allt ſaman raꝺꝺar ſtaꝼan̅ a a ȧ ǫ e ė ę i i o ȯ ø
u y ẏ en þo að ek rita æͥ ꝼleirí raꝺꝺar ſtaꝼí en̅ raꝺꝺ͛ nar ꝼunꝺuz i voꝛu ma
lí
atian gioꝛvar oꝛ ꝼim̅ latinu roꝺꝺu̅ þa er þo gott að rita þ̅ að er grein en̅ ꜳ
raꝺꝺar ſtoꝼu̅ bæðí þ̅ m er ðꝛ uoꝛu i ſtaꝼroꝼi ⁊ þ̅ m oðꝛu̅ er nu eru i gioꝛꝼ͛ gꝛein
ſu er mali ſkipt͛ hvart ſtaꝼr er langr ę ſkam̅ r ſem grikk͛ rita i ǫðꝛu likneſkí
langan ſtaꝼ en̅ i ǫðꝛu ſkam̅ an. Sua rita þ̅ r e ſkaman. e en ſua langan
tínu
ſtoꝼu
ſtaꝼ
en ek ſvara s
þar ſem runar viſa oſkẏrt. hellꝺꝛ er það þin
gi
leſa ek vel eða mín
ra
ſk
ſkẏrt a kveðit.
rett oꝛ gioꝛa þa er þo víſ von at þæẏgi vilí aller t
llꝺz
i logu
ſa
níu raꝺꝺar ſtaꝼí. a ǫ e ę i o ø u ẏ. allra hellꝺz eꝼ ek klẏꝼ oꝛ þeſſum níu ſex gꝛeí
ner
enſ ꝼioꝛða tigar þær er ſítt mꜳl gioꝛí hv
ſtaꝼí tta. allz æíngí gꝛeín er en
ſitt ſin
ꝼulltíng i en
þen
ſær ſoꝛ ſør ſur ſẏr. Sár veittí maðꝛ m
eín ſøren. Sur eru augu ſẏr ſlik ꝺuga betr en ſprẏngí ẏr. en nu elr hv
ꝼa
níu an
hon ma
kveðn
ſẏna ſẏna. hár uex a kvíkenꝺum en
en
an
komu
ma øra hið øra. þar var tu at er ꝼiaðꝛ kilæðít þvat þriggia ſẏna auſtr mun ek
þer
u y ẏ en þo að ek rita æ
lí
atian gioꝛvar oꝛ ꝼim
raꝺꝺar ſtoꝼu
ſu er mali ſkipt
langan ſtaꝼ en