ꝺroma ⁊ baðu en̅ ulꝼin̅ ræẏna ſik vͥ þan̅ ꝼiǫtur. ⁊ tolðu h̅ v͛ða munꝺu agiætan
míok aꝼ aꝼli eꝼ ſlik ſtoꝛſmiðí mætti æͥ hallꝺa h̅m en̅ ulꝼrin̅ hugſaði at þ͛ſi ꝼioturr
vͬ ſt͛kr miok ⁊ þ̅ m at h̅m haꝼði aꝼl vaxit ſiðan er h̅ bꝛaut læðíng. ko̅ þ̅ i hug at h̅
munꝺi v͛ða at leggia ſik i hættu eꝼ h̅ ſkẏllꝺi ꝼrægr v͛ða ⁊ liet leggia a ſik ꝼioturin̅.
⁊ e͛ æs͛ tǫlðuz bun͛ þa hriſti ulꝼrin̅ ſik ⁊ lauſt ꝼiotͥnu̅ a ioꝛðína ⁊ knuðiz ꝼaſt að ſpẏrn͛
vͥ bꝛaut ꝼiǫt᷑in̅ sᷓ at ꝼrrí ꝼlugu bꝛotín. sᷓ ꝺrap h̅ ſik oꝛ ꝺꝛoma. þ̅ e͛ ſiðan haꝼt ꝼͥ oꝛðtak
at læẏſi oꝛ læðingi ę ꝺꝛepi oꝛ ꝺroma þa e͛ ein̅ hv͛r lutr e͛ akaꝼlega ſottr.
pt͛ þ̅ ottuðuz æs͛n͛ at þ̅r munꝺu æͥ ꝼa bunꝺit ulꝼín̅ þa ſenꝺi allꝼoðꝛ þan̅ e͛ ſkirn͛
er neꝼnꝺꝛ ſenꝺi mͬ ꝼræẏſ oꝼan i ſvartalꝼa hei̅ tͥ ꝺv͛ga nokkua ⁊ liet g͛a ꝼiotur
þan̅ e͛ gleiꝼn͛ heit͛. h̅ vͬ gꝛr aꝼ .vi lutu̅ aꝼ ꝺẏn kattare̅ſ ⁊ aꝼ ſkeggi konunar aꝼ rotu̅
b͛gſinſ ⁊ aꝼ ſinu̅ biarnare̅ſ aꝼ anꝺa ꝼiſkſínſ ⁊ aꝼ ꝼuglſ hráka. ⁊ þot tu vit͛ æͥ aðꝛ þeſſi
tiðinꝺi þa mat tu ꝼin̅a h͛ ſon̅ ꝺæmí at æͥ e͛ logit at þ͛. ſieð mun tu haꝼa at konan heꝼ͛
æͥ ſkegg. ⁊ eingi ꝺẏnr v͛ðꝛ aꝼ hlaupi kattare̅s ⁊ æͥ e͛u rætr unꝺ͛ b͛ginu. ⁊ þ̅ veit tͧa mín
at Iaꝼn ſatt e͛ þ̅ allt e͛ ek heꝼí ſagt þ͛ þo at þ̅r ſe ſum͛ lut͛ er þu matt æͥ ræẏna. þa ml̅. G.
þ̅ta ma ek at viſu ſkilia at ſatt er. þeſſa luti ma ek ſia er þu heꝼ͛ nu tͥ ꝺæma tekið. en̅
hv͛n veg vͬð ꝼiotuʀen̅ ſmiðaðꝛ. h. ſ. þ̅ kan̅ ek þ͛ vel ſegía. Fioꝛtuʀen̅ vͬð ſlettr ⁊ blꜹtr
ſe̅ ſilki ræma ⁊ sᷓ trauſtr ⁊ ſt͛kr ſem nu ſk̅ tu hæẏra. þa e͛ ꝼiot᷑rin̅ vͬ ꝼærðꝛ aſunu̅. þokðu
þ̅r vel ſenꝺi mͥ ſitt erenꝺí. þa ꝼoꝛu æs͛n͛ ut í vatn þ̅ e͛ amſvartn͛ heit͛ i holm
þan̅ er lẏngví e͛ kallaðꝛ ⁊ kolluðu m s͛ ulꝼín̅. ſẏnꝺu h̅m ſilki banꝺit ⁊ baðu h̅ ſlita
⁊ ſogðu v͛a nokkuru trauſtara en̅ likinꝺi þætti a v͛a ꝼͥ ꝺigrleikſ ſak͛ ⁊ ſellꝺi hv͛r oðꝛum
⁊ træẏſtí m hanꝺaꝼlí. en̅ þo qᷓðu þ̅r ulꝼín̅ ſlita munꝺu. þa .ſ. ulꝼ. sᷓ litz m͛ a þ̅na
ꝺregil ſe̅ enga ꝼrægð muna ek aꝼ hliota þoat ek ſlita i ſunꝺꝛ sᷓ miott banꝺ. en̅ eꝼ þ̅ er
goꝛt m liſt ⁊ vél þo at þ̅ ſẏniz litið þa kemr þ̅ banꝺ æͥ a mína ꝼætr. þa ſogðu æs͛n͛
at h̅ munꝺi ſkíot ſlíta miott ſilkí banꝺ er h̅ haꝼði ꝼẏ brotið ſtoꝛa iarnꝼiotᷓ en̅ eꝼ þu
ꝼæṙ æͥ þ̅ra banꝺ ſlitið þa mun tu ekki hræꝺa mega guðín. ſk̅o v͛ mega þa læẏſa þik
Ulꝼ .ſ. eꝼ þ͛ bínꝺit mik sᷓ at ek ꝼæ æͥ læẏſt mik. þa mͧ þ͛ sᷓ ætla at m͛ mun ſei̅t v͛a at taka
aꝼ ẏðꝛ hialp. oꝼuſſ em ek at þlta þ̅ta banꝺ a mik leggia. en̅ hellꝺꝛ en þ͛ ꝼrẏið mer
hugar þa leggi æin̅ ẏðar honꝺ ſína i mun̅ m͛ at þ̅ta ſe ꝼalſlauſt goꝛt. en̅ hv͛r aſan̅a ſa
tͥ an̅arſ ⁊ þotte a v͛ tvꜹ vanꝺꝛæðí. ⁊ villꝺi eíngí ſína honꝺ ꝼᷓm̅ ſelía ꝼẏʀ en tẏr let ꝼᷓṁ
hægͥ hǫnꝺ ſína ⁊ leggr i mun̅ ulꝼinu̅. en̅ e͛ ulꝼ. ſpẏrn͛ þa harðnaði banꝺít ⁊ þvi hͬðara
e͛ bꝛauz um þvi ſkarpara vͬ banꝺít. þa hlogu aller nema tẏr. h̅ let honꝺ ſina
þa er æs͛n͛ ſa at ulꝼͥn̅ vͬ bunꝺin̅ at ꝼullu þa toku þ̅r ꝼeſtína er oꝛ vͬ ꝼiotͥnu̅.