ꝼreẏía Geꝼíon Skaði Iðunn ſiꝼ Þo var æigi þar hann var ꝼarenn i auſtr veg at
drepa trǫll enn er guðin ſettuz í ſætí þa let æger bera inn a hallar golꝼ Lẏſi gull þat
er birtí ok lẏſtí hǫllina ſem ellꝺꝛ ok þat var þar haꝼt ꝼyrir líoſ at hans veizlu sua ſem i
valhǫllu hoꝼðu ſverðin verit hoꝼð ꝼyrir ellꝺ þa ſentí lokí þar við ǫll guð ok ꝺꝛap þræl æ
giſ
þann er ꝼima fengr het anna þræll hans er neꝼnꝺꝛ ellder Ran heiter kona ægiſ
at þeiri veízlu vannz allt ſialꝼt bæði viſt ok ǫl ok ǫll reiða er til veízlunnar þurꝼtí
Þa urðu æser þe varer at rán atti net þat er hon veiꝺꝺi i menn alla þa er a ſæ komu
nu er þeſſi ſaga til þe hvaðan aꝼ gull er kallat ellꝺꝛ ægiſ eða lioſ eða birtí Ranar
eða ægiſ ꝺættra Ok aꝼ þeim kenníngum er nu sua ſett at gull er kallat ellꝺꝛ ſiovar ok allra
hæíta Sua ſem æger eða ran eigu heití við ſiaenn ok þaðan aꝼ er nu gull kallat ellꝺꝛ
vatna eða a ok allra arheita enn þeſſi heítí ok kenningar haꝼa sua ꝼarít ſem ǫnnur að
en ẏngrí ſkallꝺ haꝼa oꝛt epter ꝺæmum enna ꝼẏi ſkaallꝺa sua ſem ſtoð i þeira kvæðum
enn ſett ſiðan i halꝼur þær er þeim þottu likar við þat er ꝼẏ var oꝛt Sva ſem
vatn er ſionum en aen vatninu enn bekkr nni þvi er þat kallat nẏgíoꝛvingar allt er
ut er ſett heití lengra enn ꝼẏ ꝼinnz ok þikker þat vel allt eꝼ með likinꝺum ꝼerr ok i eðlí
Sua qvað bꝛagí ſkallꝺ Ellꝺ oꝼ þꜳc aꝼ ioꝼrí ǫlna bekkſ við ꝺꝛẏkkiu þat gaꝼ ꝼiolníſ
ꝼialla með ꝼulli mer ſtiller hvi er gull kallat baʀ eða lauꝼ glaſiſ i aſgarði ꝼẏrer
ꝺẏrum valhallar ſtenꝺꝛ lunꝺ ſa er glaſr er kallaðꝛ enn lauꝼ hans allt er gull rautt
Sua ſem her er qveðit Glaſer ſtenꝺꝛ með gullnu lauꝼí ꝼyrir ſigtẏſ ſaulum ſa er viðꝛ ꝼegrſtr
með guðum ok monnum Hvi er gull kallat haꝺꝺꝛ ſiviar
Loki lauꝼæẏgiar ſon haꝼði þat goꝛt til lævíſí at klippa hꜳr allt aꝼ ſiꝼ enn
er þoꝛr varð þeſſ va tok hann loka ok munꝺi lemía hvert bein í honum aðꝛ hann ſoꝛ þeſſ
at hann ſkal ꝼa aꝼ ſvartalꝼum at þeir ſkulo gioꝛa aꝼ gullí ſiꝼiu haꝺꝺ þann er sua ſkal vaxa
ſem annat háár epter þat ꝼoꝛ loki til þeira ꝺverga er heita ivallꝺa ſẏner ok gioꝛðu þeir haꝺ
ꝺinn
ok ſkiðblaðní ok geirinn er oðinn ꜳttí er gungner heíter þa veðiaði loki hoꝼði ſinu við
þann ꝺverg er brokkr heiter hvart broꝺer hans æitrí munꝺí gioꝛa iaꝼngoða gripi ſem
þesser voꝛu en er þeir komu til ſmíðis þa lagði æitri ſvinſkinn i aꝼlinn ok bað blaſa
brokk broður ſinn ok letta æigi ꝼẏʀ enn hann tæki þat oꝛ aꝼlínum er hann haꝼði i lagt en þe
gar
er hann var bꝛott genginn oꝛ ſmíðiunní enn hinn bleſ þa ſettíz ꝼluga æín a honꝺ hans
ok kroppaði en hann bles ſem aðꝛ þar til er ſmiðꝛinn tok oꝛ aꝼlinum ok var þat golltr ⁊ var
þ̅ golltr ok var buſtín aꝼ gullí þvi næſt lagði hann í aꝼlinn gull ok bað hann þa blaſa ok la
ta
æigi ꝼalla blaſtrínn ꝼẏ en hann kiæmí aptr gekk hann a brott en þa kom ꝼlugan