ꝼ
͛ð þ
̅ra at hvar ſem þ
̅ꝛ ꝺuolðuz i l
̅ꝺ
̅m þa v
ͬ þar r
⁊ ꝼ
ͥðꝛ. þ
̅ꝛ truðu aller at þ
̅ꝛ
værí þe raðanꝺí þ
̅t þ
̅ ſa rikiſ m
̅n at þ
̅r v
ͦ ulik
͛ oðꝛu
̅ m
̅m þ
̅m e
͛ þ
̅r hoꝼðu ſieð
at ꝼegrð
⁊ s
ᷓ at vití. þar þotti oðní ꝼagr
͛ l
̅ꝺzkoſt
͛ ⁊ kauſ ſier þar b
̅gar ſtað ſe
̅ nu
heita ſigtun. þ
̅ v
ͬ aꝼ h
̅s naꝼni.
⁊ gaꝼ s
͛ k
̅g ꝺo
̅ ⁊ kallaðiz níoꝛðꝛ.
⁊ þi ꝼin
̅z þ
̅ ſkriꝼ
at
i ꝼræði boku
̅ at nioꝛðꝛ haꝼi heitið hin
̅ ꝼẏrſtí ſvia k
̅gꝛ. er þ
̅ t
ͥ þeſſ at oðin
̅ heꝼer
þar v
͛ið goꝼgaztr. Ok ſkipaðí þar hoꝼðingiu
̅ i þa liking ſem v
͛it haꝼði í troío
ſettí tolꝼ hoꝼut m
̅n i ſtaðnu
̅ at ꝺæma l
̅ꝺz log.
⁊ ſua ſkipaði h
̅ rettu
̅ ǫllu
̅ ſem ꝼẏ
hoꝼðu v
͛it i troío
⁊ tẏrk
͛ voꝛu van
͛. ept
͛ þ
̅ ꝼoꝛ h
̅ noꝛðꝛ þar til er
ſiar tok v
ͥ h
̅m ſa er þ
̅r hugðu at lægí um lonꝺ ǫll
⁊ ſetti þar ſon ſin
̅ t
ͥ þeſſ rikiſſ
er nu heit
͛ noꝛegr ſa het ſæmingr
⁊ telia þar noꝛegſ k
̅gar ſinar ætter t
ͥ h
̅s
⁊ ſua
iarlar
⁊ aðꝛ
͛ rikíſ m
̅n. Sva ſem ſeg
͛ i halæẏgia talí. en oðen
̅ haꝼði m
s
͛ þann
ſon ſin
̅ er ẏngvi e
͛ neꝼnꝺꝛ er k
̅gr v
ͬ i ſviþioðu ept
͛ h
̅. Ok eru aꝼ h
̅m komn
ͬ þær
ætt
͛ er ẏngling
ͬ eru kallaðer. þ
̅r æs
͛ toku s
͛ kvan ꝼng þar
inan l
̅ꝺz en ſum
͛ ſonu
̅ ſinu
̅ ⁊ virðu þeſſar ætt
͛ ꝼiolm
̅nar s
ᷓ at um ſaxl
̅ꝺ
⁊ allt þaðan um noꝛðꝛ hlꝼ
᷑ ꝺꝛeiꝼðiz s
ᷓ at þ
̅ra tunga aſia m
ͣ var æigín tunga um ǫll þeſſi l
̅ꝺ.
⁊ þ
̅ þikkiaz
m
̅n ſkẏnía mega aꝼ þui er rituð eru langꝼeðga noꝼn þ
̅ra. at þau noꝼn haꝼa
ꝼẏlgt þeſſi tungu
⁊ þ
̅r æs
͛ haꝼa haꝼt tunguna noꝛðꝛ hingat i heím i noꝛeg Ok
ſviþioð i ꝺanmoꝛk
⁊ ſax l
̅ꝺ. Ok i engl
̅ꝺi eru ꝼoꝛn l
̅ꝺz heítí
ę ſtaða þav er ſkilia
má at aꝼ annaí tungu eru geꝼen en þeſſi.
ẏlꝼi k
̅gr reð þar lonꝺum er nu heit
͛ ſviþioð ꝼ
ᷓ h
̅m er þ
̅ ſagt at han
̅ gaꝼ æin
̅ ꝼaranꝺí konu at launu
̅ ſke
̅tanar ſin
̅ar æítt plogſ l
̅ꝺ i ríkí
ſínu þ
̅ er ꝼioꝛer ǫxn ꝺꝛægí upp ꝺag
⁊ nott. en ſu kona v
ͬ æín aꝼ aſa
ætt. hon er neꝼnꝺ geꝼion. hon tok .iiii. oxn noꝛꝺan oꝛ iotun heímu
̅ en þ
̅ voꝛu ſẏn
͛ jotunſ nokkurſ
⁊ h
̅nar
⁊ ſetti þa ꝼ
ͥ plog. en
̅ plogrin
̅ gekk s
ᷓ bꝛeit
̇ ⁊ ꝺiupt at upp læẏſti l
̅ꝺit
⁊ ꝺꝛogu oxn
͛n
͛ þ
̅ l
̅ꝺ ut um haꝼit
⁊ veſtr
⁊ namu
ſtaðar i ſunꝺí nokkuru. þar ſettí geꝼion l
̅ꝺít
⁊ gaꝼ naꝼn
⁊ kallaði ſe
lunꝺ.
en
̅ þar ſem lanꝺit haꝼði upp gengit var þar epter vatn. þat er
nu logrin
̅ kallaðꝛ i ſviþioð. Ok liggia ſva víkr í legínum ſem neſ i ſæ
lunꝺe.
Sua ſege
r bꝛagí gamlí. Geꝼion ꝺꝛo ꝼra gẏlꝼa gloð ꝺiuproðul.
ǫðla ſua at aꝼ renní rauknum rauk ꝺanmarkar auka. baru ǫxn Ok
ꜳtta enní tungl þar er gengu ꝼ
ͥ vinæẏia viðꝛí valroꝼ ꝼiogur hoꝼuð