magnuſſ vꜳða harallꝺ ꝼragu
m v
er hioꝛleikſ millꝺan h
ans arꝼi tok nu v
ið ſtarꝼa ꝺ
rottar
vinr ꝼekk helv
erk hættan hníga rett enſkri ſlettu ſottu
m pinꝺꝛ þa er ǫꝛ
lǫg enduz ꜳ
giætt
ꝼall ſa er hlaut t
il vallar Her er hið ꝼioꝛða
ok hið ꝼimta viſu oꝛð saman um ml
hið þriðia
ok hið vi
ta viſu oꝛð er ſier um mꜳl Ok eru ꝼiǫg
ur heil mꜳl i þ
erſi viſu ſem
nu var talt Su er hin .iiij. ſpecieſ hin
nar ſǫmu ꝼiguru eꝼ tuau ml ganga ia
mꝼram
m u
m viſu
ok lẏkz ml i helm
ingi en þo eítt eꝼni u
m alla með hinu
m ſǫmu
m tvei
m maalu
m ſem h
er Ha
ki
krakí hoꝺꝺu
m bꝛoꝺꝺu
m ſærði mærði ſeggi leggí ueit
er neit
er uella pella bꜳli ſtaali
bentiz hentíz Her er hið ꝼẏrſta
ok hið ſiðazta oꝛð i ꝼioꝛðungí ſaman
ok annat ok hið þrí
ðia
en
n mꜳl ǫll lukaz i helm
ingum þeſſa viſu ma
ok kalla antitetoꝛ en
n ꝼiǫgur maal ga
n
ga
um alla viſu
ok eru um
ml ſaman hin ꝼẏrſtu viſu oꝛð í bꜳðu
m helm
ingu
m ok ǫnnur ſlik
ok hin þriðiu
ok m
eð einu
m hættí hin ꝼioꝛðu Mætr hakon van
n en magnuſſ ꝼan
n hio
eirikſ hekk h
ans bꝛoðer gekk langꝼeðꝛa lááð laug vizku rꜳð ritar ſloð at reꝼſa þioð
þeſſa viſu þarꝼ ſkamt at ꝼæra t
il hinſ ꝼẏa hꜳttar Mætr hakon van
n en magn
us ꝼann
h
iorr e
iriks h
ekk h
ans b
roðer g
ekk at reꝼſa þioð ritar ſloð lǫgvizlu lunꝺ langꝼeðꝛa grunꝺ Haki kra
ki
hamði ꝼ
ramꝺi geiru
m eiru
m gotna ꝼlotna hreẏt
er neẏt
er hoꝺꝺa bꝛoꝺꝺa b
renꝺiz enꝺiz bꜳ
li
ſtaali Antipoſoꝛa er þ
at eꝼ m
aðr ſvar
ar þ
eim lutu
m ſem m
aðr bẏzt at kiæra á h
ann ꜳ þ
ingi
ok ſtenꝺꝛ
upp buin
n at ſegia ꝼram
m ſǫkina en
n ſeg
er æ
igi Þer get ek karl eꝼ þu kiær
er krǫnk oꝛð buin
ꝼoꝛðu
m ꝼat ek vrkun
nar vin
nur v
er ðu kẏ
ok ſit ꝼẏi ſak
er ꜳt tu m
er mícklar munu
nær v
era hæri þær ſe
m þína aura þ
at er hættíligt ꝼætta Aclacaſſis er þ
at eꝼ m
aðr ſetr tven
n
na
ſkiln
inga gagnſtaðliga m
eð einu
m oꝛðu
m ſem h
er Mætu
m ſtenꝺ ek at motí man ſveigian
ꝺa
æ
igi ríſ ek v
ið rnar eiſu run
ni ꝼlærðar kun
num þvi heit ek víſt at veíta vígſ ꝺꝛengí
ligt
gengí þ
er heit ek meſt at motí meginſtrangliga at ganga h
er er þeſſi ꝼig
ura tvitekin
ok ſẏnꝺ í bðu
m viſu helm
ingu
m Anſimehiſa v
erðꝛ eꝼ m
aðr ſnẏr s
va ſe
m m
eð oꝛðu
m mẏrkrar ſkil
n
ingar
ſem h
er er ritat Sveit liꝼv
er ill t
il tu an
nlauſt þoku m
anna en klauſtrſ bui kriſtin
n ka
llz
at líꝼít hallꝺiz þoku m
enn eru þ
eir kallað
er er alla pen
ninga ſina neẏta upp í oꝼti
ok oꝼꝺꝛẏkkiu
ok b
era þ
eir þ
at naꝼn ſak
er ſnapſkap
ar ſínſ þ
viat þ
eir ſia æ
igi ſatt lioſ rett
rar ꝼ
ramꝼ
erðar
ok liꝼa at eínſ t
il þeſſ at eta ſem i ſitianꝺi mẏrq
va ſtoꝼu þoku en
n ſiðlt
er m
enn eta æ
igi meí
ra
en
n s
va mik
it at þ
eir lꜳti æ
igi aꝼ at liꝼa
ok þikk
er þeſſi ꝼigura miog ſkaðſamlig
Apoſiopeſiſ er vilianlig þrotnan mꜳlſ ſak
er hrẏgðar
eða uþẏkkiu ſe
m h
er er q
veðit æ
igi er
vn at ek vga uiliag hẏriar þiliu eiga oꝛða gnoga em ek reiðꝛ konu leiðaz þar e
r m
er en
n ꝼ
ra ꝼęru
m ꝼoꝛðu
m bæn
ar oꝛðu
m ſitia v
erðꝛ
ok ſẏta ſik bꝛuðꝛ hin opruða h
er eru vilianliga oꝛ
viſun
ni þ
erſoꝛ oꝛð ſak
er reiði þokka ek vil Ok i ǫðꝛu
m ſtað kaſtaði
ok ſk
al s
va upp taka Eigi