Hefir hann nú lítit fjǫlmenni hjá því, sem hann hafði í sumar, en Hefir hann nú lítit fjǫlmenni hjá þvísem hann hafði í sumaren
hann mun minna hafa síðar, því at eigi er þeim óleiðara hann mun minna hafa síðarþví at eigi er þeim óleiðara
en oss at liggja úti á skipum í haust síðan, ok mun oss en oss at liggja úti á skipum í haust síðanok mun oss
sigrs auðit, ef oss skortir eigi þrá ok tilræði. Hefir svá sigrs auðitef oss skortir eigi þrá ok tilræðiHefir svá
farit í sumar, at vér hǫfum haft lið minna, en þeir farit í sumarat vér hǫfum haft lið minnaen þeir
hafa látit fyrir oss bæði menn ok fé". Þá tóku Svíar at tala, hafa látit fyrir oss bæði menn ok féÞá tóku Svíar at tala
segja, at þat var ekki ráð at bíða þar vetrar ok frøra"— segjaat þat var ekki ráð at bíða þar vetrar ok frøra
þótt Norðmenn eggi þess. Vitu þeir ógǫrla, hver íslǫg kunnu þótt Norðmenn eggi þessVitu þeir ógǫrlahver íslǫg kunnu
hér at verða, ok frýss haf allt optliga á vetrum. Viljum hér at verðaok frýss haf allt optliga á vetrumViljum
vér fara heim ok vera hér ekki lengr". Gerðu þá Svíar kurr vér fara heim ok vera hér ekki lengrGerðu þá Svíar kurr
mikinn, ok mælti hverr í orðastað annars. Var þat af raðit, mikinnok mælti hverr í orðastað annarsVar þat af raðit
at Ǫnundr konungr ferr þá í brot með allt sitt lið, en Óláfr konungr var at Ǫnundr konungr ferr þá í brot með allt sitt liðen Óláfr konungr var
þá enn eptir. Frá Agli ok Tófa En er Óláfr konungr lá þar, þá enn eptirFrá Agli ok Tófa En er Óláfr konungr lá þar
þá átti hann opt tal ok ráðagørð við lið sitt. Þat var þá átti hann opt tal ok ráðagørð við lið sittÞat var
eina nótt, at þeir áttu vǫrð at halda af konungs skipi eina nóttat þeir áttu vǫrð at halda af konungs skipi
Egill Hallsson ok sá maðr, er hét Tófi Valgautsson. Hann var Egill Hallsson ok sá maðrer hét Tófi ValgautssonHann var
kynjaðr af Vestra Gautlandi, ættstórr maðr. En er þeir kynjaðr af Vestra Gautlandiættstórr maðrEn er þeir
sátu á verðinum, þá heyrðu þeir grát ok veinan þar til, er sátu á verðinumþá heyrðu þeir grát ok veinan þar tiler
sat í bǫndum hernumit lið. Var þat bundit um nætr á sat í bǫndum hernumit liðVar þat bundit um nætr á
landi uppi. Tófi segir, at honum þótti illt at heyra á gaulan landi uppiTófi segirat honum þótti illt at heyra á gaulan
þeira, ok bað Egil, at þeir fœri til at leysa fólkit ok láta þeiraok bað Egilat þeir fœri til at leysa fólkit ok láta
brot hlaupa. Þeir gerðu þetta sama ráð, fóru til ok skáru bǫndin brot hlaupaÞeir gerðu þetta sama ráðfóru til ok skáru bǫndin
ok hleyptu á brot fólki því ǫllu, ok varð þat verk allóvinsælt. ok hleyptu á brot fólki því ǫlluok varð þat verk allóvinsælt
Konungr var ok svá reiðr, at þeim helt við váða sjálfan. Konungr var ok svá reiðrat þeim helt við váða sjálfan
Ok síðan, er Egill var sjúkr, þá var þat lengi, at konungr vildi eigi koma Ok síðaner Egill var sjúkrþá var þat lengiat konungr vildi eigi koma
at sjá hann, at margir menn báðu hann. Iðraðisk Egill þá mjǫk, at sjá hannat margir menn báðu hannIðraðisk Egill þá mjǫk
er hann hafði svá gǫrt, at konungi þótti illa, ok bað af sér reiði. er hann hafði svá gǫrtat konungi þótti illaok bað af sér reiði
Veitti konungr honum þat um síðir. Óláfr konungr lagði hendr sínar yfir síðu Egils, Veitti konungr honum þat um síðirÓláfr konungr lagði hendr sínar yfir síðu Egils
þar er verkrinn lá undir, ok sǫng bœnir sínar, en jafnskjótt þar er verkrinn lá undirok sǫng bœnir sínaren jafnskjótt
tók ór verk allan. Eptir þat batnaði Agli. En Tófi tók ór verk allanEptir þat batnaði AgliEn Tófi
kom sér síðan í sætt. Svá er sagt, at hann skyldi þat til vinna at koma kom sér síðan í sættSvá er sagtat hann skyldi þat til vinna at koma
á fund Óláfs konungs feðr sínum. Valgautr var maðr hundheiðinn, á fund Óláfs konungs feðr sínumValgautr var maðr hundheiðinn
ok fekk hann kristni af orðum konungs ok andaðisk, þegar er hann var ok fekk hann kristni af orðum konungs ok andaðiskþegar er hann var
skírðr. svikræði við Óláf konung En er Óláfr konungr átti tal við lið skírðrsvikræði við Óláf konung En er Óláfr konungr átti tal við lið
sitt, þá leitaði hann ráða við hǫfðingja, hvert þeir skyldu sittþá leitaði hann ráða við hǫfðingjahvert þeir skyldu
upp taka. En þat kom lítt ásamt með mǫnnum. Kallaði þat annarr óráð, upp takaEn þat kom lítt ásamt með mǫnnumKallaði þat annarr óráð
er ǫðrum þótti vænligt, ok válkuðu þeir mjǫk lengi ráðin er ǫðrum þótti vænligtok válkuðu þeir mjǫk lengi ráðin
fyrir sér. Njósnarmenn Knúts konungs váru jafnan í her þeira ok kómu sér fyrir sérNjósnarmenn Knúts konungs váru jafnan í her þeiraok kómu sér
í tal við marga menn, ok hǫfðu þeir fram féboð ok vináttumál í tal við marga mennok hǫfðu þeir fram féboð ok vináttumál
af hendi Knúts konungs, en þar létu margir eptir leiðask af hendi Knúts konungsen þar létu margir eptir leiðask
ok seldu þar til trú sína, at þeir skyldi gerask menn Knúts konungs ok ok seldu þar til trú sínaat þeir skyldi gerask menn Knúts konungs ok
halda landi honum til handa, ef hann kvæmi í Nóreg. Urðu halda landi honum til handaef hann kvæmi í NóregUrðu