Firrðisk vætr, sás varði
víð lǫnd, Breta stríðir
bleyði firrðr við bráðan
bekkdóm Heðins rekka.
Hann lét of sǫk sanna
(sverðjalmr óx þar) verða
— skilit frá ek — (fyr skylja)
skóð mǫrg roðin blóði.
Stríðir Breta, firrðr bleyði, sás varði víð lǫnd, firrðisk vætr við bráðan Heðins rekka bekkdóm. Hann lét mǫrg skóð verða roðin blóði of sanna sǫk; sverðjalmr óx þar fyr skylja; ek frá skilit.
The harmer of Britons [RULER = Óláfr], shunning cowardice, who defended broad lands, shunned nothing in the headlong judgement of the bench of the champions of Heðinn <legendary hero> [(lit. ‘bench-judgement of the champions of Heðinn’) = Hjaðningar > SHIELD > BATTLE]. He caused many harmers [weapons] to become reddened with blood in a true cause; sword-screech [BATTLE] grew there before the king; I was informed clearly.
[8] skóð: slóð Flat
[8] skóð ‘harmers [weapons]’: This could be taken as a half-kenning (Meissner 77, and cf. LP: skóð for full kennings employing it) or as a heiti for a dangerous weapon (cf. verb skaða ‘to harm, damage’).