Fellu vítt of vǫllu
— vargr náði þar bjargask —
benja regn, en bragna
blóð víkingar óðu.
Regn benja fellu vítt of vǫllu, en víkingar óðu blóð bragna; vargr náði bjargask þar.
Rain-showers of wounds [BLOOD] fell far and wide on the fields, and vikings waded through warriors’ blood; the wolf could sustain itself there.
[2] bjargask: so all others, ‘biargiaz’ Mork