Þat erumk kunnt, hvé kennir
Karlhǫfða lét jarli
odda frosts fyr austan
Agðir nær of lagðan.
Þat erumk kunnt, hvé kennir frosts odda lét Karlhǫfða of lagðan nær jarli fyr austan Agðir.
It is known to me, how the master of the frost of points [BATTLE > WARRIOR] had Karlhǫfði (‘Man-head’) put in position near the jarl to the east of Agder.
[1] kunnt: ‘knítt’ 73aˣ, kunnr Tóm
[1] kunnt … hvé kennir ‘known … how the master’: Another juxtaposition of etymologically related words (see Note to st. 2/1).
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |