Víst trú varðmaðr lýsti
várr, er giekk á bárum;
ván tárblómguð vænust
varð yfir neiting harðri.
Ást, þóað andar misti,
ítr kvaz mundu níta
aldri skýja skjaldar
skjöldungi þegn jungum.
Víst lýsti várr varðmaðr trú, er giekk á bárum; vænust ván varð tárblómguð yfir harðri neiting. Ítr þegn kvaz aldri mundu níta ást jungum skjöldungi skjaldar skýja, þóað andar misti.
Certainly our guardian showed faith when he walked on the waves; most promising hope became adorned with tears on account of hard denial. The glorious man said that he would never deny his love for the young king of the shield of the clouds [SUN > = God (= Christ)], though he should lose his life.