Kvíðir við kvalanauð
klerkr fyrir mein sterk;
treysti hann á tígn Krists
trúandi ok biðr nú:
‘Nær vertu, mær, mier,
Máría, svá að liniz fár;
lát mig eigi — dug* drótt —
deyja hier, guðs mey.’
Klerkr kvíðir við kvalanauð fyrir sterk mein; trúandi treysti hann á tígn Krists ok biðr nú: ‘Vertu nær mier, mær Máría, svá að fár liniz; lát mig eigi deyja hier, mey guðs; dug* drótt.’
The cleric worries about torment-distress because of grievous sins; believing, he trusted in the honour of Christ and now prays: ‘Be near me, Virgin Mary, so that the danger subsides; do not let me die here, Virgin of God [= Mary]; help your followers.’