Heyr Míms vinar mína
— mérs fundr gefinn Þundar —
við góma sker glymja
glaumbergs, Egill, strauma.
Egill, heyr mína strauma glaumbergs vinar Míms glymja við sker góma; fundr Þundar [e]s gefinn mér.
Egill, hear my streams of the joy-cliff [BREAST] of the friend of Mímr <mythical being> [= Óðinn > POEM] resound against the skerries of gums [TEETH]; the discovery of Þundr <= Óðinn> [POETRY] is given to me.
[4] Egill: so W, U, B, egils R, Tˣ
[4] Egill: The poem, which laments Vǫlu-Steinn’s dead son, Ǫgmundr, is probably addressed to his surviving son, Egill (see Introduction above).