Dragðu mér af hendi hring inn rauða,
færðu inni ungu Ingibjörgu.
Sá mun henni hugfastr tregi,
er ek eigi kem til Uppsala.
Dragðu af hendi mér hring inn rauða, færðu inni ungu Ingibjörgu. Sá tregi mun henni hugfastr, er ek kem eigi til Uppsala.
Take from my arm the red-gold ring, bear it to the young Ingibjǫrg. That grief will [be] fixed in her mind, when I do not come to Uppsala.
[6] hugfastr: hjartnæmr 343a, fastnæmr 471, 173ˣ
[6] hugfastr ‘fixed in her mind’: The variant hjartnæmr ‘heart-touching’ (so 343a) is acceptable, but 471’s and 173ˣ’s fastnæmr ‘firm, trusty, grasping’ does not alliterate. It seems to have been attracted to this stanza from Hjálm Lv 12/6 (Ǫrv 22).