Engi knettr of annars mein;
aldri lætk at munni sein;
heimi, heyrik sagt, at snúi;
sumir einir, hykk, at mér trúi.
Erfitt verðr, þeim er illa kann;
engan þarf at hjúfra mann;
þannig hefr mér lagzk í lund:
langviðrum skal eyða grund.
Engi knettr of mein annars; aldri lætk sein at munni; heyrik sagt, at heimi snúi; hykk, at sumir einir trúi mér. Erfitt verðr, þeim er illa kann; þarf at hjúfra engan mann; þannig hefr mér lagzk í lund: langviðrum skal eyða grund.
No one bemoans another’s misfortune; I never rein in my mouth; I hear tell that the world is turning; I think only some believe me. Life is difficult for him who understands poorly; one need not lament any man; thus it has lodged itself in my mind: with long-lasting storms shall the earth be laid waste.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |