Né djúpakǫrn drôpu
dolgs vamms firum glamma
stríðkviðjǫndum stǫðvar
stall við rastar falli.
Ógndjarfan hlaut arfi
Eiðsfjarðar hug meira;
skalfa Þórs né Þjalfa
þróttar steinn við ótta.
Né drôpu stall djúpakǫrn dolgs stríðkviðjǫndum firum vamms stǫðvar glamma við falli rastar. Arfi Eiðsfjarðar hlaut meira ógndjarfan hug; steinn þróttar Þórs né Þjalfa skalfa við ótta.
Nor did the sea-acorns [STONES] of animosity [HEARTS] of the attack-prohibitors of the disgraceful men of the place of wolves [MOUNTAINS > GIANTS] falter when facing the torrent of the river. The heir of Eidsfjorden [= Hákon jarl?] got even more battle-daring courage; the stone of valour [HEART] of neither Þórr nor Þjálfi shook with fear.
[1] ‑akǫrn drôpu: so Tˣ, W, ‘[…]arn d(rapv)’(?) R
[1, 4] drôpu stall ‘falter’: The idiomatic expression hjarta drepr stall occurs elsewhere in skaldic verse (see LP: 2. stallr), and it probably means ‘the heart stopped beating’. See Note to Arn Þorfdr 7/5, 8II, as well as Arn Hryn 12/7-8II and Sturl Hákkv 38/1, 4II.